Na dzień dzisiejszy na świecie, istnieje około 2 tysięcy różnych sposobów odżywiania, ale typowym staje się niedoborowo – nadmiarowe żywienie, w którym do organizmu dostaje się nie to co jest mu potrzebne. Najważniejsze bowiem jest nie to, co zjedliśmy, ale to co zostało przez organizm przyswojone.
No i doczekaliśmy się "lepszych czasów". Sklepowe półki wypełnione ekskluzywnymi towarami. Ulice rozświetlone kolorowymi reklamami. Odnowione miasta. Coraz nowsze i lepsze samochody. Aby w pełni korzystać z otaczających nas dóbr pracujemy coraz więcej i coraz dłużej.
Święta to niezwykły czas. Przede wszystkim dlatego, że mamy w ich czasie do czynienia z potrawami, których raczej nie przygotowujemy na co dzień. Prawdopodobnie każdy z nas na wigilijnym stole znajduje jakąś zupę.
Podczas przygotowywania spotkań czy to prywatnych, czy też służbowych, żeby zrobić odpowiednie (czyli dobre albo nawet bardzo dobre) wrażenie, powinniśmy dokładnie przygotować jadłospis.
Pełnia lata - królują wiśnie, porzeczki i inne sezonowe owoce. Wykorzystajmy tę okazję do zadbania o organizm w przyjemny i smaczny sposób. Od wewnątrz. Dlaczego akurat te dwa owoce? Odpowiedź jest bardzo prosta: są to źródła dużej ilości witamin oraz soli mineralnych, które fantastycznie wpływają na zdrowie i urodę.
"Powiedz mi co jesz, a powiem CI, kim jesteś.\" autorem tego określenia był Francuz Jean Anthelme Brillat-Savarin, prawnik, polityk i pisarz. Mimo że jego życie i książka \"Fizjologia smaku\" przypadały na pierwszą połowę dziewiętnastego wieku, mnóstwo informacji i obserwacji autora jest wciąż aktualne.
Każdemu z nas zdarza się jeść lizaki. Czy zastanawialiście się kiedyś, skąd one się wzięły? Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna.
Tatar, a w zasadzie befsztyk tatarski - to jego prawidłowa nazwa, jest potrawą z mielonego mięsa wołowego, jaj oraz przypraw. W skład tej potrawy wchodzić może również musztarda, sól, pieprze czy keczup. Tatar często podaje się z przyprawą maggi, bez której, jak twierdzi wielu smakoszy tej potrawy, tatar traci smak ostrości.
Niektórzy nazywają ją zwykłym plackiem, oraz jedzeniem dla ubogich. Ale za to jakie pyszne to jedzenie! Inni mówią, że to nic wyrafinowanego, że to tylko jeden z wielu fast foodów, że pizza to nic trudnego. Ja jednak uważam, że to nie jest zwykły fast food, bo żeby zrobić ciasto trzeba mieć naprawdę wiele wprawy.
W naszej kulturze kulinarnej zajmują naczelne miejsce. Różnią się między sobą w zależności od odmiany kształtem, rodzajem miąższu, aromatem, soczystością, czasem dojrzewania.
