Zamiast uczyć - szkodzą, zamiast bawić - epatują przemocą, gry, filmy i seriale XXI wieku. Jak uchronić dziecko przed szkodliwym ich wpływem, niewłaściwymi treściami, przemocą i wulgarnym językiem? Czy w ogóle jest to możliwe? Jeśli tak, to w jaki sposób możemy tego dokonać?
Widok dwóch wyraźnych pasków na teście ciążowym powinien być zawsze źródłem radości i wzruszenia. Często jednak jest źródłem konsternacji i wielu obaw. Trudno się dziwić, gdy rodzice nienarodzonego jeszcze dziecka czują niepokój. Należy jednak ograniczać ten stan w trosce o zdrowie potomka.
U dzieci w wieku niemowlęcym, poniemowlęcym, przedszkolnym i częściowo wczesnoszkolnym (do ok. 9. r.ż.) nie można jeszcze zdiagnozować dysleksji rozwojowej. Jednak obserwuje się pewne objawy, które sygnalizują możliwość wystąpienia w przyszłości specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu.
Dzieci z rodzin dwujęzycznych są niewątpliwie w dużo lepszej sytuacji niż ich rówieśnicy z rodzin posługujących się tylko jednym językiem. Mają większe możliwości przyswojenia sobie dziedzictwa kulturowego rodziców.
Dysleksja, jak wiadomo, nie ułatwia życia, choć wśród wielu nastolatków rozpowszechnia się przekonanie o jej użyteczności jako „taryfy ulgowej” podczas egzaminów. Ten złożony problem dotyczący nauki pisania oraz czytania przekłada się również na kłopoty z przyswajaniem języków obcych.
W rozwoju dziecka, w okresie kształtowania się mowy można zaobserwować pewne specyficzne trudności związane z opanowaniem przez nie systemu językowego.
Tarczyca jest gruczołem wydzielającym do krwi hormony regulujące wiele ważnych funkcji organizmu. Jej aktywność musi być adekwatna do potrzeb organizmu – niedoczynność i nadczynność prowadzą do poważnych chorób. Jak rozpoznać, że tarczyca pracuje niewystarczająco?
Praca z głosem i oddechem jest zaglądaniem w głąb siebie, w nasze zablokowania, doskonaleniem umiejętności pozbywania się napięć, zahamowań, rozluźniania całego ciała. Oddychanie ma istotne znaczenie w procesie powstawania głosu. Nasze zdrowie zależy od oddychania.
Otaczająca nas przestrzeń, pomieszczenia, domy, budowle, terytorium składają się z kształtów, linii i różnego rodzaju form. Patrząc na to wszystko okiem użytkownika można powiedzieć, że to miejsca i budynki codziennego użytku, z których codziennie korzystamy i które mniej lub bardziej zaliczają się do funkcjonalnych.
Gdyby Izabela i Ferdynand musieli wybierać między „becikowym“, a fantasmagorycznym zupełnie projektem jakiegoś włoskiego przybłędy, Ameryka do dziś pozostawałaby nieodkryta! Biurokracja z natury jest krótkowzroczna i tchórzliwa.
