Psychologia rozwojowa

Jeśli masz marzenia, a boisz się je realizować, ponieważ obawiasz się niepowodzenia lub reakcji innych ludzi, podam Ci przykład osoby, która spełniała je będąc skazaną na śmieszność.

Jeśli zależy nam na tym aby wyrobić w sobie nawyk robienia czegoś, po pierwsze musimy zacząć to robić (nie jest zbyt odkrywcze stwierdzenie ;)  Po drugie musimy powtarzać tą czynność regularnie po to aby kolejnego dnia nikt nie musiał nam już przypominać, że chcemy coś robić.

Nie wiem co chcę robić w życiu, nudzi mi się, jestem niespełniony... Te słowa często przypominają wołanie o pomoc. Niestety wielu ludzi nie umie odnaleźć swojej drogi. W tym artykule postaram się choć troszkę pomóc tym, których to dotyczy.

Wierzę, że po zapoznaniu się z pierwszą częścią konstruowania programu wychowawczego, lektura drugiej części przekona czytelnika, że warto samemu to zrobić. Zachęcam do tego, bowiem nie robi błędów ten, kto nic nie robi – trochę może trąci, to myszką, ale ma głęboki sens.

Niepotrzebny strach, że nie dam rady, że nie potrafię zrobić kroków, które maja podłoże naukowe jest przyczyną nieporozumienia i "małej wiary". Zachęcam do przyjrzenia sie krokom konstruowania programów wychowawczych. Naprawdę warto. 

Nawet dorośli często źle czują się w jakimś wnętrzu. Jak dowodzą badania naukowe, u dzieci reakcje mogą być silniejsze, a sam wystrój wnętrza może mieć wpływ także na neuroplastyczność mózgu, a więc pośrednio także na relacje ze światem, rówieśnikami, na emocje i odczucia.

W każdej księgarni, półki uginają się od książek, które w przyjemny sposób przedstawiają istotę psychologii, nie zawsze jednak mówią o samych faktach.

W dawnych czasach człowiek reagował na stres w dwojaki sposób: walczył albo uciekał. Bez względu na to, którą opcję wybierał – mięśnie pracowały. Teraz boimy się tak samo jak przed wiekami, tylko reakcja jest inna. Zamiast mięśni używamy słów, najczęściej na siedząco. Co pamięć komórkowa ma do Neandertalczyka?

Projekcja to pewna cecha psychiczna polegająca na tym ,że osobnik nie lubi zachowania drugiej osoby i irytuje ją ,gdyż podświadomie sama tak się zachowuje. Jest to coś w rodzaju ukrytej hipokryzji. Często patrząc na irytujące zachowanie innych ludzi można stwierdzić ,że tak naprawdę patrzymy na lustro. 

 Wszyscy mamy prawo do wielkich marzeń, które mogą się spełnić wtedy ,kiedy pozytywne myślenie przeistacza się w działanie, planowanie co jest niezbędne  aby rzeczywiście osiągnąć założone cele. Jedynie wtedy rozwijamy się jako istoty ludzkie – to jest rozwój osobisty.