Elastyczne prawo pracy ma być rozwiązaniem korzystnym dla pracodawcy (w domyśle: łatwiej będzie mu zwolnić pracownika, któremu będzie przysługiwać mniej ochrony czy krótszy czas wypowiedzenia, co przekłada się na wysokość odprawy). Podnosi się wtedy argument, że prawo pracy w aktualnym kształcie to sposób kontrolowania pracodawcy i zabezpieczenia interesów pracownika. Gdyby prawo pracy było bardziej elastyczne, wtedy pracownik miałby być zdany na łaskę i niełaskę swojego szefa – takie argumenty padają. Czy faktycznie prawo pracy jest tak jednostronne?
Prawo pracy, zaliczane do zakresu prawa cywilnego, to po prostu zbiór regulacji normujących stosunki między pracownikiem a pracodawcą (które są określanie przez prawo pracy jako „strony stosunku pracy”). Prawo pracy obejmuje też układy i spory zbiorowe oraz formy dialogu w zbiorowych stosunkach pracy). Jak widać prawo pracy nie ma na celu pozwalać na uprzywilejowane traktowanie jednej ze stron. Obie mają swoje specyficzne prawa i obowiązki.
Jakie są główne zasady współżycia pracowników i pracodawców, których źródłem jest prawo pracy? Przede wszystkim każdy ma prawo podjąć pracę i swobodnie nawiązać stosunek pracy. Oznacza to również jego zerwanie. Prawo pracy nakłada na pracodawcę obowiązek odpowiedniego traktowania pracowników, szanowania ich dóbr osobistych i traktowania wszystkich zatrudnionych w równy sposób (z tym, jak powszechnie wiadomo, różnie w Polsce bywa; prawo pracy to jedno, a to jak wygląda praktyka - to już zdecydowanie inna kwestia). Wiąże się z tym zakaz dyskryminacji na przykład ze względu płeć albo wyznanie. W Polsce ostatnio coraz więcej mówi się o nierównościach zarobków kobiet i mężczyzn zajmujących analogiczne stanowiska w jednej firmie. Prawo pracy nie pozwala na takie praktyki. Rzeczą, którą mocno eksponuje prawo pracy, jest prawo do godziwego wynagrodzenia. Państwo ma też obowiązek chronić pracowników. Zarówno pracownicy, jak i pracodawcy mogą tworzyć i swobodnie zrzeszać się w organizacjach. Prawo pracy głosi też, że pracownicy mają prawo do uczestniczenia w zarządzaniu firmą w zakresie, który ich osobiście dotyczy. Są więc współodpowiedzialni za firmę.
