Wierzyć, to nie chcieć wiedzieć co jest prawdą (Friedrich Wilhelm Nietzsche).
Interesuje mnie rozwiązywanie zagadek, a szczególnie zagadek dziejów - błędnie zwanych historią. Interesuje mnie również ukazywanie prawdy, faktycznych zdarzeń. Wyjaśnianie niewyjaśnionego.
dobre pytanie :) Kiedyś założyłem profil na Artelis, umieściłem 382 artykuły, a potem usunąłem artykuły i konto, ale wróciłem ponownie :)
Wszystko spaja się w piękną całość i wychodzi efekt.
Wiedzę, prostolinijność, uczciwość.
W słowiańskich legendach kwiaty nie są tylko roślinami – to próby, zagadki i bramy do świata duchów. Każdy z nich zakwita raz, dla nielicznych, i tylko wtedy, gdy dusza człowieka jest gotowa. Od ognistej róży po bławat ukryty przed kłamstwem – poznajcie najpiękniejsze i najbardziej tajemnicze z magicznych kwiatów dawnych Słowian.
Kobieta czekała dwa lata na pomoc, bo adwokat z urzędu nie odpowiadał na wiadomości, nie kontaktował się, nie złożył pisma i skarga do Okręgowej Rady Adwokackiej była ostatnią nadzieją. Ale czy system, w którym adwokat sądzi adwokata, może być rzeczywiście sprawiedliwy? A co, jeśli „etyka zawodowa” jest tylko pustym sloganem?
„Sto lat samotności” Gabriela Garcíi Márqueza to nie tylko powieść, to świat sam w sobie – pełen zapachów, metafor i dziwów, które wymykają się realizmowi. Przez lata autor odmawiał wszelkich prób ekranizacji, obawiając się utraty tej magii. A jednak – po jego śmierci – film dostał zielone światło. Czy adaptacja spełniła oczekiwania czytelników?
Czy Aleksander Dumas rozpoznałby swoje dzieło w najnowszej adaptacji „Hrabiego Monte Christo” z 2024 roku? Jeśli miałby szablę zamiast pióra, być może doszłoby do pojedynku z reżyserem. Film, choć nosi tytuł powieści, zdradza jej ducha, upraszczając fabułę i wypaczając najważniejsze postacie. Czas zapytać: czy to jeszcze Dumas, czy już tylko dekoracja?
Zdzisław Beksiński, mistrz mrocznych wizji i architekt niepokojących światów, powiedział kiedyś: „Artysta powinien mieć wroga, bo tylko wrogość uszlachetnia formę.” W tych słowach nie ma przesady – jest natomiast brutalna prawda o napięciu, które rodzi prawdziwą sztukę. Czy bez oporu może powstać coś wielkiego?
