Rówieśnica napisała do mnie list. Smutny list. O swojej starości, niesprawnościach, samotności, pustce, łzach. Powiedziała, jak bardzo nie akceptuje swojej jesieni i jak Jej jest z tym źle. I przyszło mi się zastanowić: a co na to moje JA? Co z moją jesienią? I co ja robię, żeby nie wpaść do tego samego, co Ona, dołka? I odpisałem:
Tak mi się w życiu złożyło, że co i rusz trafiam do szpitala. Jak nie wypadek to choroba, a jak nie ta choroba to inna. Przywykłem. Do bólu też. Ale najbardziej frapuje mnie to, że zawsze udaje mi się w czasie takiego pobytu zrzucić nieco z wagi. A tę mam i owszem. I wszystkie z nią związane dolegliwości. Siedzę więc w łóżku i...
Wokół lądów rozciągają się płytsze wody zwane szelfami. Ich głębokość nie przekracza średnio 150 m. Najgłębsze miejsca mają 350-550 m, chociaż nie do końca zostało to zbadane. Za krawędzią szelfu – umowną granicą jest izobata 200 m - stok kontynentalny gwałtownie opada. Zaczyna się czarna GŁĘBIA.
Czy szczęście własnej rodziny i osobiste pragnienia są najlepszą drogą do spełnienia? Czy może praca dla społeczności jest tym, do czego jesteśmy stworzeni. Wybór należy do Ciebie, rozjaśnienie tematu do mnie.
