Co więcej po przeprowadzeniu wielu badań zauważono, iż można także wyróżnić pojedyncze, dominujące w zachowaniu mechanizmy obronne, występujące w poszczególnych zaburzeniach zachowania, chorobach psychicznych bądź typach osobowości.
Co więcej po przeprowadzeniu wielu badań zauważono, iż można także wyróżnić pojedyncze, dominujące w zachowaniu mechanizmy obronne, występujące w poszczególnych zaburzeniach zachowania, chorobach psychicznych bądź typach osobowości.
Stosunkowo podobny podział, ze względu na dojrzałość / niedojrzałość danego mechanizmu, zaproponował Vaillant w 1977 roku (cyt. za: Whitty 2003). Autor ten wyróżnił cztery poziomy obron:
Pojęcie mechanizmu obronnego zostało wprowadzone przez Zygmunta Freuda, a rozwinięte przez jego córkę, Annę oraz innych psychoanalityków.
Według statystycznego podręcznika diagnostycznego DSM-IV (1994), mechanizmy obronne czy też style radzenia sobie definiowane są jako automatyczne psychologiczne procesy, które chronią jednostkę przed lękiem lub przed świadomością wewnętrznych czy zewnętrznych zagrożeń bądź stresorów.
Społeczeństwo jest znacznie bardziej świadome. Coraz więcej ludzi nie tylko zdaje sobie sprawę ze swoich problemów, ale też od razu chce je aktywnie rozwiązywać, zwracając się bezpośrednio do miejsca, w którym ma szansę jak najszybciej uzyskać pomoc. Ostatnio coraz modniejsze staje się poszukiwanie jej w wirtualnym świecie.
Twórcą psychoanalizy był Zygmunt Freud. Psychoanaliza pozwoliła na spojrzenie na człowieka jako istotę dużo bardziej złożoną niż wcześniej zakładano. Dała też podwaliny wielu innym nurtom psychoterapii, nawet tych, które stoja wobec niej w opozycji, jak np. teoria Gestalt.
Zdrada to jedna z boleśniej odczuwanych emocji. Podważa sens wielu wspólnie spędzonych chwil życia, mamy wrażenie, że burzy nam się świat. Wiele osób szuka pomocy psychoterapeutycznej po takim doświadczeniu.
Złość jest bardzo silną emocją, której pierwotnym zadaniem była mobilizacja energii do obrony swych granic w sytuacji ataku czy zagrożenia. Niestety często faktycznie dzieje się tak, iż gniew jest wyrażany w nieadekwatny sposób lub po prostu pod „złym adresem”. A jak złość ma się w psychoterapii?
Każdy z nas odczuwa czasem smutek lub przygnębienie. Jest to normalna reakcja, której powodem może być np. jakieś niepowodzenie, strata kogoś bliskiego lub nawet brzydka pogoda. Ale gdy taki stan się przedłuża, może to być zwiastun czegoś poważniejszego – depresji.
Marzena była bardzo zdolną dziewczynką, dobrze się uczyła, była dla rodziców prawdziwą chlubą. Jednakże wszystko zmieniło się w piątej klasie. Dziewczynka stała się nieobecna, nic ją nie interesowało, przestała przynosić ze szkoły dobre noty.