Dialog dwóch krzeseł jako forma pracy w psychoterapii Gestalt.
Wykorzystanie fenomenologicznych podstaw filozoficznych do procesu terapii w nurcie Gestalt pozwala psychoterapeucie na eksperymentowanie z klientem w obrębie przeżyć doświadczanych w przestrzeni gabinetu. Jedną z form takiego eksperymentu jest praca z krzesłami. Metoda ta nadaje się przede wszystkim do badania dwóch przeciwstawnych biegunów danego zagadnienia. Klient w trakcie psychoterapii indywidualnej może mieć potrzebę sprawdzenia na przykład dwóch stanów siebie odczuwanych jako silne i słabe Ja. Któryś z tych stanów może być mu lepiej lub gorzej znany. Przyporządkowując oba stany do każdego z dwóch krzeseł, w języku psychoterapii wyprojektowując je, klient siada na jednym z nich,. W ten sposób uzyskuje możliwość doświadczenia i wzmocnienia danego stanu oraz sprawdzenia jak ma się on do drugiego bieguna. Następnie zmienia krzesło i powtarza procedurę. Ta forma pracy na psychoterapii Gestalt pozwala na poszerzanie znajomości siebie o nowe obszary w obrębie danej biegunowości.
Dialog dwóch krzeseł może być również wykorzystany w psychoterapii Gestalt jako forma symbolicznej rozmowy z ważnym dla klienta obiektem (np. z rodzicem, małżonkiem, dzieckiem, czy szefem). W tej wersji, jedno z krzeseł lub przedmiot na nim ustawiony, pełni symboliczną funkcję znaczącego obiektu. Klient siedzi na drugim krześle i z tej perspektywy, w bezpiecznych warunkach, które gwarantuje psychoterapeuta Gestalt, może eksplorować swoje odczucia i emocje związane z obiektem, a także konfrontować je w formie wypowiedzi skierowanej do przedmiotu symbolizującego obiekt.
Obydwie formy dialogu dwóch krzeseł należą do eksperymentu – formy pracy niezwykle często wykorzystywanej w czasie psychoterapii Gestalt.
