Z pewnością żyjemy otoczeni technologiami, o jakich nikt nie marzył jeszcze ani tysiąc, ani sto lat temu. Temu rozwojowi technologicznemu towarzyszy też niestety rozwój chorób cywilizacyjnych – w tym psychicznych, co zaprzecza popularnemu mitowi powszechnego postępu. Okazuje się, że rozwojowi technologicznemu towarzyszy „zwój” w dziedzinie zdrowia, dobrego samopoczucia i relacji.
W Internecie pełno jest porad, a nawet całych poradników, które pouczają, jak radzić sobie z trudnościami, z brakiem radości, z poczuciem wyczerpania odczuwanym tuż po przebudzeniu albo z trudnymi relacjami z rodziną. Nie można jednak na tym poprzestawać. Szczególnie jeśli nie mamy wsparcia w rodzinie czy przyjaciołach, powinniśmy skorzystać z usług psychoterapeuty. Wtedy jednak rodzi się pytanie, jakiego terapeutę wybrać.
Niestety w dziedzinie psychoterapii sprawa nie jest tak prosta jak w dziedzinie medycyny. Nie ma psychoterapeutów ogólnych, którzy po postawieniu wstępnej diagnozy skierują nas do terapeuty-specjalisty w danej dziedzinie. Wciąż zbyt mało wiemy na temat funkcjonowania ludzkiego umysłu, aby można było wśród specjalistów wypracować spójny system interwencji.
Sukces psychoterapii zależy nie tylko od wiedzy i umiejętności psychoterapeuty, ale także od jego osobowości, ponieważ psychoterapeuta pracuje całym sobą. Dlatego ważne jest, żeby wiedzieć, że psychoterapia da się, w pewnym uproszczeniu, podzielić na psychoterapię psychodynamiczną oraz poznawczo-behawioralną. To dwa dominujące obecnie nurty. Z dużym prawdopodobieństwem psychoterapeuta będzie specjalizował się w jednym albo drugim podejściu, które są całkiem odmienne. Zanim zdecydujemy się na wybór odpowiedniego specjalisty, warto poczytać na temat jednej i drugiej metody i wyrobić sobie własne zdanie, która z nich bardziej nam odpowiada. W tej dziedzinie nie można bowiem szukać dobrego specjalisty w ogóle, ale raczej dobrego specjalisty dla siebie.
Dobry to taki, któremu ufamy, który potrafi nas akurat otworzyć, bo jeśli terapeucie nie uda się wzbudzić w nas woli współpracy, to najlepszy specjalista nic nie wskóra. Psychoterapia jest więc psychoterapią o dwóch twarzach i tak samo jest też na całym świecie, gdzie oba nurty mają się całkiem dobrze. Jest to wiec taka dziedzina wiedzy, która przypomina nieco XXI wiek – zawiera nieustanne, trudne do rozstrzygnięcia, konflikty.
