Celem każdego sportowca jest uzyskanie sukcesu sportowego, a drogą do tego są treningi o określonej intensywności i częstotliwości. Muszą one być odpowiednio zaplanowane i zrealizowane. Dotyczy to także każdej osoby rozpoczynającej przygodę z aktywnością fizyczną, np. poprzez regularne uczęszczanie na siłownię.

Data dodania: 2016-11-23

Wyświetleń: 1662

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Copyright - zastrzeżona

Co to jest zespół przetrenowania (OTS)?

Jednak czasem zdarza się, że komuś tak zależy na osiągnięciu postawionych sobie celów, że postanawia zwiększyć objętość i intensywność treningów, co odbywa się kosztem regeneracji. Rosnące obciążenia treningowe coraz bardziej wpływają na funkcjonowanie tkanki mięśniowej oraz układu krążenia, oddechowego, nerwowego i immunologicznego. Organizm osiąga swoją granicę adaptacji, po przekroczeniu której nie jest w stanie przystosować się do rosnącego wysiłku. Przemęczenie po ćwiczeniach rozwija się w przemęczenie przewlekłe, a to z kolei w przetrenowanie.

Przetrenowanie to stan, w którym ktoś przemęczony i nie w pełni zregenerowany traci wydolność i osiąga gorsze wyniki treningowe. Jednak wydłużenie czasu na odpoczynek pozwala na regenerację i osiągnięcie efektu tak zwanej „superkompensacji”, czyli odbudowy formy z nawiązką – można osiągać lepsze rezultaty przy takim samym obciążeniu. Natomiast jeżeli dłuższy odpoczynek wsparty takimi działaniami jak odnowa biologiczna nie pomaga, mówimy o zespole przetrenowania (Overtraining Syndrome, OTS).

Poza spadkiem formy jego objawami są: pogorszenie jakości treningu, zwiększona podatność na urazy, brak motywacji, powrót do wyeliminowanych wcześniej błędów, osłabiona motoryka. Natomiast symptomy pozatreningowe to na przykład problemy ze snem, niepokój, nadmierne pobudzenie, huśtawka nastrojów, pogorszenie odporności, częste infekcje, zwłaszcza górnych dróg oddechowych, brak apetytu, niewytłumaczalne bóle głowy i brzucha.

Niestety wiele osób nie rozpoznaje u siebie zespołu przetrenowania i chce jak najszybciej powrócić do wcześniejszej wydolności, trenując coraz więcej i intensywniej. Jednak takie działanie tylko pogarsza sytuację, co z kolei rodzi frustrację i niezadowolenie. Tymczasem wyjście z takiego zespołu wymaga sporo czasu – może to trwać kilka lub nawet kilkanaście miesięcy, a proces ten trzeba starannie zaplanować.

Dlatego tak istotne jest reagowanie w momencie pojawienia się pierwszych objawów tego zespołu, aby nie dopuścić do jego rozwoju, lecz rozwiązać problem w zarodku, pozwalając swemu organizmowi na regenerację i powrót do normalnego stanu.

Licencja: Copyright - zastrzeżona
0 Ocena