Dokumentem nadrzędnym wobec przepisów prawa spadkowego jest testament. Po śmierci spadkodawcy należy zatem ustalić, czy takie pismo kiedykolwiek powstało. Pomaga w tym Notarialny Rejestr Testamentów - centralna baza, do której mają dostęp notariusze na terenie całej Polski. Spis ten zawiera informacje na temat wszystkich testamentów, które zostały zarejestrowane. Niestety, nie ma w naszym kraju obowiązku rejestracji testamentów. W dodatku dokument taki można sporządzić samodzielnie (nie notarialnie), a wówczas może on znajdować się w dowolnym miejscu, w którym postanowił przechowywać go autor. Na ogół rodzina wie o istnieniu testamentu, zatem po śmierci testatora należy przeszukać jego rzeczy.
Testament sporządzony odręcznie musi spełniać 3 warunki, aby można było go uznać za dokument prawomocny. Po pierwsze musi być sporządzony osobiście przez spadkodawcę - w całości odręcznie. Po drugie powinien zawierać datę. Po trzecie musi być opatrzony czytelnym, pełnym podpisem. Jeżeli testament spełnia wszelkie warunki formalne, określa on, kto został upoważniony do dziedziczenia po zmarłym. Wśród wskazanych w takim dokumencie podmiotów mogą znaleźć się osoby spoza rodziny testatora, instytucje, organizacje pożytku publicznego itp.
W sytuacji, gdy testament nie został sporządzony (lub też nie został odnaleziony przez rodzinę zmarłego), dziedziczenie przebiega zgodnie z zapisem ustawowym. Przepisy dzielą spadkobierców na 3 grupy. Do pierwszej zaliczeni zostali: małżonek, dzieci, wnuki. Jeżeli osoby te nie żyją, prawo do otrzymania spadku przechodzi na grupę drugą: rodziców i rodzeństwo. W grupie trzeciej znaleźli się dziadkowie oraz ich zstępni.
