Platforma Obywatelska ostatnio oburza się, gdy Polacy niezadowoleni z jej rządów głośno o tym mówią. Szczególną agresję, przemieszaną z teatralnym zniesmaczeniem, okazuje zaś, gdy ma to miejsce w Brukseli. Twierdzi, że krytyki nie można uprawiać za granicą. PO powinna się jednak zdecydować.
Przez wielu specjalistów zachodnich katastrofa Tupolewa 154M pod Smoleńskiem zaliczana jest do przypadków tzw. CFIT - „Controlled Flight into Terrain”, co tłumaczyłbym swobodnie jako „kontrolowany lot ku katastrofie”.
Nie ma nic bardziej interesującego dla praktyka i teoretyka marketingu politycznego, jak wielkie polityczne święta. Wszystkie narzędzia, które obserwuję i opisuję skupiają się nagle jak w soczewce, w wielkiej propagandowej machinie.
Projektowi utworzenia systemu nie sprzyjają jednak wpływowe w NATO Niemcy, które dążą do ograniczenia roli USA w Sojuszu i równolegle chcą zwiększenia rangi współpracy NATO z Rosją.
Pod tym względem ciekawa była ostatnia wizyta prezydenta USA w Warszawie i jego spotkanie z przywódcami państw tej części Europy, zwłaszcza rozmowa z prezydentem Ukrainy. Nie wydaje się też, aby liczna ekipa amerykańska zjawiła się w Warszawie tylko po to, by stanowić tło spotkania prezydenta USA z niewydarzonymi politykami PO.
Mimo rezygnacji Amerykanów z pierwotnej wersji tarczy antyrakietowej istnieją pewne możliwości naprawcze. Planowany jest inny system antyrakietowy EPAA (European Phased Adaptive Approach). Realizacja planu zakładała do 2011 r.
Oficerowie odpowiedzialni za nadzór nad moskiewskim Instytutem Naukowo-Badawczym, który po katastrofie smoleńskiej wykonał kontrowersyjne ekspertyzy ciał załogi polskiego samolotu i gen. Andrzeja Błasika, zostali aresztowani pod zarzutem korupcji i planowania zabójstwa.
Rok po Katastrofie Smoleńskiej Polacy tłumnie przyszli na Krakowskie Przedmieście oddać hołd ofiarom katastrofy. 10 kwietnia mogło być nawet około 100 tysięcy osób na Krakowskim Przedmieściu. W całej Polsce ludzie gromadzili się na Mszach Świętych w intencji ofiar tragedii.
Ostatnio byłem świadkiem klasycznej kłótni między przedstawicielem świata liberalnej opcji platformerskiej i radiomaryjnego punktu widzenia świata. Oczywiście między kanionem wzajemnych nieporozumień nie sposób było przerzucić żadnego mostu porozumienia.
Zaciekawiły mnie kwestie strategiczne w politycznym marketingu, sięgnąłem więc po "Anatomię władzy" Eryka Mistewicza i Michała Karnowskiego (Wyd.Czerwone i Czarne). I nie zawiodłem się.
