W stanie hipnozy człowiek na chwilkę zawiesza swoje świadome myślenie i na poziomie nieświadomym przyjmuje podane przez hipnotyzera sugestie.
Mimo to, że obecnie wiemy całkiem wiele o hipnozie, nadal pozostaje ona w znacznej mierze tajemnicą. Wiemy na przykład, że człowiek w stanie hipnozy może przypomnieć sobie odległe w czasie zdarzenia, których świadomie przywołać nie potrafi. Udowodnione jest, że przeciętny dorosły człowiek, między 20 a 40 rokiem życia, może przypomnieć sobie zdarzenia, nazwy i miejsca z okresu dzieciństwa, których nie pamięta świadomie.
Kiedy człowiek jest w stanie hipnozy jest całkowicie zdany na hipnotyzera i jego sugestie. Umiejętność hipnotyzowania nie wymaga wcale jakiś niezwykłych umiejętności. Każdy może się nauczyć wywoływać trans hipnotyczny u wyrażajęcej na to zgodę osoby. Generalnie nie zahipnotyzuje się kogoś kto tego nie chce. Bywają jednak wyjątki. Znamy udokumentowane przypadki dowodzące, że niektóre osoby mogą zostać zahipnotyzowane, mimo usilnych prób oparcia się hipnozie.
Charakterystyczną cechą stanu hipnotycznego jest to, że zahipnotyzowana osoba przyjmuje sugestie hipnotyzera dotyczące późniejszego wykonania określonych czynności, to znaczy realizuje je po przebudzeniu, w stanie pełnej świadomości. Ciekawe jest to, że człowiek próbuje wtedy znaleźć logiczne uzasadnienie dla swojego zachowania. Owa tendencja do racjonalizacji stanowi ważną cechę ludzkiej natury. A więc nieświadome postawy mogą wywierać wpływ na świadome myslenie i zachowanie.
Źródło: A. P. Sperling, Psychologia, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 1995
