Ta nietypowa sztuka walki wywodzi się z Chin i opiera się na wiedzy dotyczącej starożytnej medycyny tego kraju. W dosłownym tłumaczeniu nazwa Tai Chi Chuan oznacza najwyższą i ostateczną sztukę walki. Od innych odróżnia ją fakt, że w gruncie rzeczy nie jest nastawiona na wysiłek siłowy, ani zdobycie umiejętności pomagających pokonać każdego przeciwnika swoją siłą. W czasach starożytnych Tai Chi Chuan stosowane było jako technika pokonywania wrogów na polu bitwy, jednak zamiast agresji czy twardych pięści, atutem wojowników była tu koncentracja i gracja ściśle określonych ruchów.
Pierwotnie sekwencje ruchów typowych dla Tai Chi Chuan stosowano podczas bitew ibyły one wyjątkowo skuteczną formą radzenia sobie z wrogiem. Współcześnie tę sztukę walki ćwiczy się przede wszystkim ze względu na jej zbawienne właściwości. Praktykowanie sztuki Tai Chi Chuan pomaga walczyć ze stresem, utrzymywać harmonię i równowagę wewnętrzną, poprawia koordynację ruchową i zwiększa koncentrację.
Choć teorii na temat powstania tej chińskiej sztuki walki jest wiele, wśród teoretyków najczęściej przewijają się dwie. Według pierwszej z nich wszystko rozpoczęło się w wiosce Chen-Chenjiagou, drugiej zaś w Zhaobao. W tej drugiej miejscowości podobno już w XVII wieku uprawiano ściśle związaną z filozofią taoistyczną dyscyplinę opartą na sekwencji płynnych, powolnych ruchów, przeplatanych jednak także dynamicznymi sekwencjami. O wiele częściej jednak, kiedy mowa jest o historii Tai Chi Chuan przywołuje się mieszkańca wioski Chenjiagou, Chang San Fenga. Młodzieniec ten wywodził się z jednej z najbogatszych rodzin w miejscowości, Yangów. Według legend to właśnie jemu przypisywane jest wynalezienie Tai Chi Chuan, choć nie istnieją niezbite dowody potwierdzające tę tezę. Nie wiadomo nawet, w jakich latach żył Chang San Feng; przyjmuje się jedynie, że było to pomiędzy XIII a XVII wiekiem.
W późniejszych latach, w miarę jak twórca Tai Chi Chuan rozwijał swoje umiejętności w nowej dyscyplinie, zaczął przekazywać swoją wiedzę członkom rodziny. Przez wiele pokoleń wiedza ta utrzymywana była w sekrecie przed osobami z zewnątrz. Wszystko zmieniło się jednak pod koniec osiemnastego wieku, kiedy to sługa rodziny Cheng tak bardzo pragnął nauczyć się tej sztuki, że podglądał ćwiczących z ukrycia, a nocami próbował sam je odtwarzać. Pewnego razu został na tym nakryty, a mistrz z rodziny Cheng, zaskoczony entuzjazmem i umiejętnościami sługi postanowił przekazać mu swoją wiedzę. W ten sposób tajemna wiedza o sztuce walki stworzonej przez Chang San Fenga ujrzała w końcu światło dzienne.
