Kilka informacji o kimonie
Kimono wywodzi się z Japonii i w języku swojego macierzystego kraju oznacza “coś do noszenia na sobie”. Początkowo określenia tego używano w odniesieniu do wszystkich ubrań, natomiast obecnie kimonem nazywany jest konkretny tradycyjny strój noszony przez kobiety, mężczyzn i dzieci. Istnieje wiele fasonów tego stroju, które są uzależnione od stopnia formalności. Męskie i damskie kimona są różne, a dodatkowo podkreślane są przy pomocy rozmaitych akcesoriów.
Z czego składa sie tradycyjne kimono?
Tradycyjny strój japoński składa się z 2 elementów - kimona, czyli dużego kawałka materiału w kształcie litery T przypominającego szlafrok oraz szerokiego pasa zwanego obi. Długość kimona zazwyczaj sięga stóp. Również rękawy są nieproporcjonalnie długie i szerokie. W dawnych czasach niezamężną kobietę można było poznać po jej kimonie, które miało długie prawie do ziemi rękawy. Sposób noszenia tego typu ubioru jest jednoznaczny. Należy owinąć się materiałem, pamiętając jednak, że lewa strona musi pozostawać na wierzchu. Całość związuje się pasem na wysokości talii, przy czym wiązanie musi znajdować się na plecach.
Polska wersja kimona
W Polsce z kimonem możemy spotkać się w sklepach z odzieżą damską, które jednak nie są równoznaczne z tymi z Japonii.U nas występują one raczej w formach swetrów czy lekkich szlafroków i mają charakter czysto modowy. Również przy sztukach walki w Polsce mówimy o kimonie. Jest to jednak niepoprawne zastosowanie tego słowa, ponieważ w odniesieniu do sportu kimono w pierwotnym znaczniu nie znajduje zastosowania . Przy określaniu stroju do ćwiczenia na przykład karate czy aikido powinno używać się słowa gi lub dogi.
Kimono do sztuk walki
Niemniej jednak w potocznym rozumieniu kimono sportowe składa się z 3 elementów: bluzy, spodni i pasa. Bluza jest podobna do tradycyjnego kimona, jednak jest ona dużo krótsza i nie posiada aż tak szerokich rękawów. Spodnie są proste i luźne, dzięki czemu nie krępują ruchów. Pas z kolei jest pomocny w przewiązywaniu bluzy, a w profesjonalnym trenowaniu sztuk walki w zależności od koloru służy również do określania stopnia zaawansowania danego zawodnika.
