Tajscy bokserzy są skłonni wierzyć w magiczne zaklęcia, a okultyzm uważa się za takie sztuczki, które mogą powstrzymać przeciwnika. Staję się on wtedy zbyt zbity z tropu by walczyć. Wojownicy wiedzieli, że pójście tak daleko, aż do recytacji zaklęć szczególnie na cmentarzach, wywoła niezbędne efekty.

Data dodania: 2010-12-09

Wyświetleń: 1762

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Generalnie amatorzy tajskiego boksu wprowadzają się do obozu przez inicjację. Dniem do tego wybieranym jest zwykle czwartek (uważany za dzień boskiej sztuki i umiejętności). Uczniowie przynoszą kwiaty, patyki, świece, ręczniki i pojemnik z wodą do domu nauczyciela. On może także przynieść 6 części białego bawełnianego ubrania. Od ilości uczniów zależy kto będzie poddany inicjacji. Przygotowywana jest mała uczta z wieprzowiną, kaczką, kurczakiem i innym jedzeniem oraz owocami.

Kiedy rytuał zaczyna się nauczyciel podnosi którąkolwiek z rękawic lub bawełniany święty wieniec laurowy i podnosi je ponad głowę ucznia, wtedy uczeń, który jest inicjowany kłania się nauczycielowi trzy razy i wystawia swoją ręką by była trzymana przez nauczyciela podczas trzymania rękawic albo wieńca laurowego. Oboje muszą trzymać przedmioty podczas, gdy nauczyciel rozpoczyna inicjację błogosławieństwem wiedzy:

“Buddhang Prasit Dhammang Prasit Sangkang Prasit, Narayana is Chao Prasit Pawantute”

Co znaczy: Jedyny, który nadaje wiedzę.

Kiedy nauczyciel wypuszcza ręce ucznia, trzyma przedmioty nad jego głową by okazać szacunek bogu Rama, któremu uczeń kłania się trzy razy, potem staje naprzeciw nauczyciela i kłania się kolejne trzy razy przed nim. Nauczyciel dokonuje wtedy następującego błogosławieństwa:

„Siddhi Kijang, Siddhi Kammang, Siddhi Techo, Chaiyo Nijang, Chaiya Siddhi Pawantute"

Jeżeli znajduję się tam wieprzowina, kaczka lub inne jedzenie, mistrz bierze nóż i kroi kawałek pożywienia oferując uczniowi, jednocześnie recytując: „Ten przedmiot został dany przez Narayana dla wszystkich jego ulubieńców by mogli oni być potężni i cieszyć się trwałym szczęściem”. Uczeń daje kolejny znak szacunku i zjada kawałek mięsa. W pobliżu zawsze znajduje się duży pojemnik świętej wody i statuetka Buddy, będącego świadkiem ceremonii umiejscowiona na środku. Potem następuje skropienie świętą wodą, a nauczyciel oferuje uczniowi założenie wieńca laurowego ze świętej bawełny i wypowiada następujące zaklęcie:

„Om Sri Siddhi Deja Chana Satru Na, Ma, Pa, Ta Ty mnie widzisz. Twój umysł powinien być mroczny, zmartwiony, pozbawione sensu Namo Buddhaya czyni cię fascynującym, wierzącym że ja jestem Ong Promma Chaiya Siddhi Pawantume.”

Licencja: Creative Commons
0 Ocena