Przyjmuję zlecenia na artykuły, opracowania, teksty SEO i podobne
Głównie nauka i przyroda, a także twórczość Stanisława Lema
Tym mottem M.K.Gandhiego chciałabym zilustrować jedno z najtrudniejszych zagadnień życia chrześcijańskiego. Chodzi o słowa Jezusa z Kazania na Górze: „ A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu. Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi!” (Mt 5,39) Często rozumie się je tak, że dobry chrześcijanin powinien jak bojaźliwa owieczka milczeć i pozwalać drugiemu na wszystko.
Wpływ działalności ludzkiej na obszar Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego stwarza czasem zagrożenia dla jego przyrody. Ale obecności człowieka w Parku nie da się uniknąć. Co więcej, przy zachowaniu odpowiednich warunków jest ona ze wszech miar pożądana.
Fauna Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego jest różnorodna i ciekawa. Najlepiej spośród niej poznane są przez naukowców ptaki. Sporo wiemy też o innych kręgowcach. Ale przedstawiciele pozostałych zwierząt w Parku nie są bynajmniej mniej interesujący.
Trójmiejski Park Krajobrazowy przyczynia się do ochrony występujących w nim gatunków rzadkich i zagrożonych. Omawiając tę jego funkcję, najpierw zajmę się organizmami osiadłymi, czyli roślinami i grzybami. Osobno natomiast napiszę o zwierzętach, które z powodu zdolności do aktywnego przemieszczania się wymagają nieco innych zabiegów ochronnych.
W planach ochrony Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego można wyróżnić dwa pozornie sprzeczne, a w istocie wzajemnie uzupełniające się podejścia: „przyrodniczo-konserwatorskie” i „gospodarcze”. Nie powinno się ich sobie przeciwstawiać. Oba są ważne, oba pełnią swoją istotną rolę w Parku.
