Przyjmuję zlecenia na artykuły, opracowania, teksty SEO i podobne
Głównie nauka i przyroda, a także twórczość Stanisława Lema
Dzika rzeka jest układem zmiennym, dynamicznym i w pewnym stopniu nieprzewidywalnym. A ponieważ ustawa Prawo wodne nakłada na właściciela wód obowiązek utrzymywania ich w należytym stanie, wielu wydaje się, że znajdujące się na ich terenie cieki wodne powinni uregulować kosztem konieczności wykonywania na nich regularnych prac utrzymaniowych. Tymczasem jednak nie jest to całkiem zgodne z intencją prawodawcy, który docenia w swoich dokumentach walory naturalnych ekosystemów rzek oraz ich dolin.
Z ekonomicznego punktu widzenia klimat Ziemi stanowi dobro publiczne. Dobro publiczne w ekonomii to takie dobro, które spełnia dwie zasady: niewykluczalności i niekonkurencyjności. Pierwsza mówi, że jeśli tylko dobro zostało dostarczone, to nie można nikogo z korzystania z niego wykluczyć. Druga – że korzystanie z niego przez jedne osoby nie zmniejsza możliwości korzystania z niego przez innych. Niestety, kryje się w tym pułapka utrudniająca właściwe dbanie o dobro publiczne.
Stopniowy wzrost stężenia gazów cieplarnianych w atmosferze rozpoczął się wraz z rewolucją przemysłową. Miała ona miejsce w XVIII i XIX wieku, a polegała w uproszczeniu na przejściu z tradycyjnego ręcznego wytwarzania dóbr do produkcji fabrycznej. Od tego czasu antropogeniczna (czyli związana z działalnością człowieka) emisja tych gazów na świecie wciąż wzrasta, i wciąż w znacznej mierze nie jest zrównoważona przez procesy ich pochłaniania, co prowadzi do dalszej kumulacji i ocieplania klimatu.
Aby zrozumieć lepiej zjawisko globalnego ocieplenia, konieczne jest zapoznanie się ze sposobem, w jaki węgiel krąży w przyrodzie. Chociaż pierwiastek ten stanowi niecały promil masy naszej planety, to jednak przy jej powierzchni jest wszechobecny. Występuje w oceanie, w atmosferze, w organizmach żywych i w martwej materii organicznej, w glebie i w wodach śródlądowych oraz w niektórych skałach. Jest kluczowy dla życia, które bez niego nie byłoby możliwe w znanej nam postaci.
Wielu osobom wydaje się, że ocieplenie klimatu następuje liniowo w zależności od naszej emisji gazów cieplarnianych. Niestety, nie wygląda to tak prosto. Symulacje komputerowe wykazują istnienie punktów krytycznych, po przekroczeniu których zmiany zachodzą w przyspieszonym tempie, a ich cofnięcie do stanu poprzedniego staje się niemożliwe (w skali czasowej porównywalnej z czasem życia ludzkiej cywilizacji). Dzieje się tak, ponieważ system klimatyczny Ziemi reaguje na wymuszenia sprzężeniami.
