Przyjmuję zlecenia na artykuły, opracowania, teksty SEO i podobne
Głównie nauka i przyroda, a także twórczość Stanisława Lema
Niestety idee ochrony środowiska nie są popularne wśród chrześcijan, a już zwłaszcza wśród katolików. Oni wiedzą na ogół, że popiera je Papież Franciszek, ale jest to tylko jedną więcej przyczyną, dla której nauczanie Franciszka jest kontestowane – zwłaszcza przez katolickich tradycjonalistów. Przeciwstawiają go oni rzekomo bardziej wiarygodnemu Benedyktowi XVI, ale zwykle nie zdają sobie sprawy, że i jemu leży bardzo na sercu sprawa ochrony środowiska.
Nie możemy pozwolić sobie na rezygnację z drewna pozyskiwanego w lesie jako surowiec. Jest on niezbędny w wielu gałęziach gospodarki, jak budownictwo, górnictwo, kolejnictwo czy meblarstwo. Jest niezbędny też w sztuce – jak rzeźba czy muzyka (wiele instrumentów jest drewnianych). Musimy więc sadzić i odpowiednio pielęgnować lasy gospodarcze, tak aby dostarczały nam drzew równych, prostych, zdrowych i pozbawionych zbyt nisko wyrastających gałęzi – a więc zupełnie innych niż w lesie naturalnym.
Nawet wśród osób rozumiejących znaczenie martwego drewna dla przyrody, zgoda na jego pozostawienie w ekosystemie ulega często zawieszeniu w przypadku rozległych zaburzeń spowodowanych na przykład pożarem, huraganem czy gradacją niektórych owadów. Gdy w krótkim czasie dochodzi do masowej śmierci drzew na znacznym obszarze, leśnicy są przerażeni „klęską ekologiczną” i zaraz przystępują do „zrobienia porządku” przez usunięcie masy martwego drewna i do „odbudowy drzewostanu”. Ale czy słusznie?
Ludzi od wieków fascynuje krajobraz prastarych puszcz, którego nieodłączną częścią są martwe i zamierające drzewa. Mamy tego dowód choćby w literaturze. Niestety w świadomości kilku ostatnich pokoleń pojęcie lasu zmieniło się – a to za sprawą utylitarnego leśnictwa dążącego do maksymalizacji zysków z pozyskania drewna kosztem innych, zwłaszcza ekologicznych funkcji lasu. W miejsce pierwotnej puszczy mamy więc wizję „zadbanego i uporządkowanego” drzewostanu. Zatem potrzebna jest nam edukacja.
Drzewa biocenotyczne to takie, które w znaczący sposób zwiększają bioróżnorodność tam gdzie rosną. W planach ochrony przyrody stosuje się praktyki pozostawiania takich drzew w ekosystemie lub nawet specjalnych nasadzeń. Należą tu na przykład gatunki drzew nektarodajne; albo rodzące owoce wykorzystywane przez zwierzęta jako pokarm. Jednak specjalną kategorię drzew biocenotycznych stanowią drzewa uszkodzone bądź chore, częściowo obumarłe lub zamierające. One też spełniają w przyrodzie ważną rolę.
