Przyjmuję zlecenia na artykuły, opracowania, teksty SEO i podobne
Głównie nauka i przyroda, a także twórczość Stanisława Lema
Z początkiem przyszłego roku powstanie w Polsce – pierwszy raz od ponad dwóch dekad – nowy park narodowy. Będzie to Park Narodowy Doliny Dolnej Odry. Obejmie on tereny chronione już w formie parku krajobrazowego, jednak dla cennych wartości przyrodniczych tego obszaru zdecydowano się słusznie podnieść rangę jego ochrony. Nowy Park nie obejmie jedynie – z uwagi na ważne potrzeby gospodarcze – samego nurtu rzeki Odry. Poza tym pokrywa się mniej więcej z dotychczasowym parkiem krajobrazowym.
Najdzikszą częścią Pojezierza Kaszubskiego są bez wątpienia Lasy Mirachowskie. Jako taka są nawet opiewane w kaszubskojęzycznej literaturze ludowej. I jak wielu dzikim krainom, tak i im ludzka działalność przynosi wiele zagrożeń. Ich ochrona w ramach Kaszubskiego Parku Krajobrazowego okazuje się w znacznej mierze jedynie deklaracją. Dlatego społecznie planuje się już od dawna objęcie tych terenów najwyższą formą ochrony przyrody. Czy powstanie więc planowany Kaszubski Park Narodowy?
Kiedy kilka lat temu rozpisano plebiscyt na symbol projektowanego Turnickiego Parku Narodowego, bezapelacyjnie wygrał go żbik. I słusznie, bo tereny te są chyba najważniejsze dla przetrwania polskiej populacji tego rzadkiego kota. Występuje on już u nas bardzo nielicznie i tylko w górach oraz na pogórzu. Warto przyjrzeć się mu trochę bliżej, tym bardziej, że jest mało jeszcze zbadany.
Przyroda w mieście nie jest tylko dekoracją i dodatkiem do miasta. Jest integralną częścią tkanki miejskiej, świadcząc ważne usługi ekosystemowe dla mieszkańców. I choć usługi ekosystemowe wyraża się w języku ekonomicznym, ich oszacowanie bywa dość skomplikowane i nie zawsze łatwo porównać ich wartość przy różnych, alternatywnych sposobach zarządzania zielenią miejską. Wówczas można uprościć rachunki, posługując się, jako dobrym przybliżeniem, wskaźnikiem bioróżnorodności rozważanego ekosystemu.
Obszary silnie zdegradowane – jak wyrobiska kopalniane, hałdy, tereny poprzemysłowe, pokolejowe, postagrarne, stare wysypiska odpadów komunalnych – jawią nam się niekiedy jako odebrane przyrodzie na zawsze. Nic bardziej mylnego! Jeżeli damy jej odpowiednio dużo czasu, przestrzenie takie również zarosną roślinnością i pojawi się na nich fauna. I choć często roślinność tę mamy za mało atrakcyjną i pogardliwie nazywamy zielskiem, jej badania przez ekologów mają miejsce i co więcej są dla nas ważne.
