W wierzeniach Słowian energia żeńska i męska nie znały sztywnych granic płci. Męska siła Peruna i żeńska opiekuńczość Mokoszy współistniały w harmonii, przenikając życie codzienne. Czy mężczyzna mógł nosić w sobie intuicję ziemi, a kobieta moc gromu? Współczesne pytania o te energie znajdują echo w słowiańskim spojrzeniu na świat. Zbadajmy, jak nasi przodkowie widzieli ten dualizm i co ich podejście mówi nam o nas samych współcześnie.
Słowianie i Polanie – dwa określenia często mylone, choć dzieli je czas i kultura. Słowianie, dawni mieszkańcy Europy, żyli w harmonii z naturą i świętymi prawami. Polanie, plemię zachodniosłowiańskie, weszli na drogę państwowości, tracąc pierwotną tożsamość. Od umiaru w piciu miodu po wpływy chrześcijańskie – różnice są wyraźne. Wyjaśnijmy, kim byli Słowianie, jak Polanie się zmienili i dlaczego nie warto mieszać ich historii.
Praktyka „plucia w dłonie” to fascynujący zwyczaj pieczętowania transakcji, sięgający starożytności. Choć dziś wydaje się osobliwa, niegdyś niosła głębokie znaczenie symboliczne i prawne. Ślina, łącząc strony umowy, uświęcała ją, budując zaufanie tam, gdzie brakowało świadków czy pisma. Ten gest, zakorzeniony w wierzeniach o duszy i życiu, ukazuje, jak dawne kultury pojmowały zobowiązania.
Józef Unrug, wiceadmirał polskiej Marynarki Wojennej, dowodził heroiczną obroną Wybrzeża w 1939 roku. Urodzony w Niemczech, płynnie mówił po niemiecku, lecz po 1 września 1939 roku, w akcie niezłomnego patriotyzmu, „zapomniał” tego języka. W niewoli odmawiał rozmów z Niemcami bez tłumacza, stając się symbolem oporu i wierności Polsce.
Rok 1991 w Polsce upadek PRL pokazał pozorny koniec systemu. Władza, choć zmieniła oblicze, nadal działała w tle, kontrolując kluczowe instytucje. Polacy masowo tracili pracę, a w tym samym czasie na ulicach rozbrzmiewała muzyka disco polo. Czy to przypadek, że ta prosta, energetyczna muzyka stała się hitem akurat wtedy, gdy Polska pogrążała się w kryzysie? Disco polo okazało się doskonałym narzędziem odwracania uwagi od problemów – współczesnymi igrzyskami dla zawiedzionego społeczeństwa.
Kazimierz Prószyński to jedna z najważniejszych, a jednocześnie najbardziej niedocenionych postaci w historii polskiego kina. Jego wynalazki, takie jak pleograf i biopleograf, wyprzedziły swoje czasy, a stworzone przez niego filmy dokumentalne i fabularne stanowiły fundament rodzimej kinematografii. Mimo tragicznej śmierci w obozie koncentracyjnym, jego dziedzictwo pozostaje żywe, choć wciąż wymaga większego uznania.
Józef Kosacki to postać, której nazwisko powinno być znane każdemu Polakowi. Ten niezwykle utalentowany inżynier, podczas II wojny światowej, skonstruował pierwsze na świecie ręczne urządzenie do wykrywania min. Jego wynalazek miał ogromny wpływ na przebieg działań wojennych i uratował niezliczone ilości istnień ludzkich.
Stereotyp o braku inteligencji Polaków jest nie tylko krzywdzący, ale też daleki od prawdy. Historia Polski obfituje w przykłady wybitnych naukowców, inżynierów i wynalazców, których osiągnięcia miały znaczący wpływ na rozwój światowej technologii.
Historia jest pełna fascynujących mitów o wielkich cywilizacjach, które zdają się znikać z biegiem czasu. Rzymianie, Egipcjanie – gdzie ich spadkobiercy? Czy badania historii oddają rzeczywistość, czy jedynie wygodne narracje? Pytanie o fakty i mity skłania do refleksji nad tym, co naprawdę tworzy dziedzictwo narodów i czy niektóre historie, jak ta o Lechii, kryją w sobie nieodkryte prawdy.
Historia, jaką znamy, jest zbiorem wyłącznie przyjętych „faktów”. Uznajemy, że Cesarstwo Rzymskie nie podbiło Germanii, nie odkrywając, co leży dalej. A jednak istnieją przekazy, które sugerują istnienie Lechii – krainy za Germanią, której historia sięga legend o Lechu, Czechu i Rusie. Co więcej, mówi się, że córka cesarza rzymskiego została żoną króla Lecha. Czy to możliwe, że te wydarzenia są prawdziwą, choć zapomnianą częścią naszych dziejów?
