- stracić pracę z przyczyn leżących po stronie pracodawcy oraz osiągnąć odpowiedni wiek oraz staż.
Na pewno taką przyczyną będą:
- zwolnienia grupowe;
- bankructwo czy niewypłacalność pracodawcy.
Wymagany wiek i staż
- w przypadku mężczyzn starających się o świadczenie przedemerytalne wymagania to ukończone 61 lat i 25 lat stażu pracy albo 60 lat i 35 lat okresów składkowych i nieskładkowych, przy stażu 40 lat wiek się nie liczy;
- w przypadku kobiet przed rozwiązaniem umowy o pracę trzeba mieć ukończone 56 lat i mieć 20 lat stażu pracy albo ukończyć 55 lat i mieć 30 lat okresów składkowych i nieskładkowych, ewentualnie mieć 35 lat pracy, bo wtedy wiek jest bez znaczenia.
Okresy składkowe to te, w których dana osoba pracuje i są opłacane składki od jej wynagrodzenia. Natomiast okresy nieskładkowe to m.in. urlop wychowawczy, praca w gospodarstwie rolnym, nauka.
W firmie, która zwalnia pracownika z powodu kłopotów finansowych, musi on mieć przepracowane co najmniej 6 miesięcy, bo inaczej, mimo odpowiedniego wieku i stażu, świadczenia nie dostanie.
Zanim rozpocznie się starania w ZUS, trzeba zarejestrować się w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna i co najmniej przez 6 miesięcy pobierać zasiłek. Jeśli w tym czasie urząd skieruje bezrobotnego np. do prac interwencyjnych, to nie może on odmówić. Po upływie pół roku można już się zgłosić do ZUS z wnioskiem oraz zaświadczeniem wystawionym przez urząd pracy (w ciągu 30 dni od jego wydania).
Gdyby ZUS odmówił przyznania świadczenia przedemerytalnego, to wtedy można złożyć odwołanie. Nie pociąga to za sobą żadnych kosztów. Wnosi się je w ciągu miesiąca do okręgowego sądu pracy i ubezpieczeń społecznych za pośrednictwem ZUS, który odmówił świadczenia.
