1. NIEZDOLNOŚĆ DO USTALENIA SZCZEGÓŁÓW
Skuteczne przywództwo wymaga zdolności do ustalenia i dopracowania szczegółów. Żaden wybitny przywódca nigdy nie jest „zbyt zajęty” na to, by nie móc wykonać czynności, od jakich zależy jego zdolność do sprawowania przywództwa. Jeśli ktoś, niezależnie od tego, czy jest przywódcą czy wykonawcą, twierdzi, że jest „zbyt zajęty”, by zmienić plany lub uwzględnić w nich nagle wyłonioną okoliczność, dowodzi swej niezdolności do wypełniania przywództwa. Dobry przywódca musi panować nad wszystkimi szczegółami, związanymi z jego pozycją. Oznacza to oczywiście, że musi zdobyć umiejętności powierzania tych szczegółów zdolnym do zajmowania się nimi podwładnym.
2. NIECHĘĆ DO PODEJMOWANIA SKROMNYCH ZADAŃ
Przywódcy naprawdę wybitni, ilekroć wymagała tego sytuacja, sami podejmowali się każdej pracy, którą zlecali innym. „Najwięksi spośród nas będą sługami wszystkich” - oto prawda, którą powinni uznać i stosować wszyscy przywódcy.
3. OCZEKIWANIE WYNAGRODZENIA ZA TO, CO "WIEDZĄ", A NIE ZA UŻYTEK, JAKI CZYNIĄ Z TEJ WIEDZY
Świat nie wynagradza ludzi za to, co „wiedzą”. Płaci im za to co robią lub za to, że uczą innych różnych prac.
4. LĘK PRZED UMIEJĘTNOŚCIAMI WYKONAWCÓW
Przywódca, który lęka się, że któryś z podległych mu wykonawców zajmie jego miejsce, w praktyce wcześniej lub później doprowadza do dokonania się zamiany funkcji. Zdolny przywódca kształci swych podwładnych w wykonywaniu różnych czynności, które wchodzą w skład jego funkcji, a które może im powierzyć. W ten tylko sposób przywódca może zwielokrotnić swe wpływy i przysposobić się do obecności w wielu miejscach na raz, zajmowania się wieloma czynnościami w tym samym czasie. Jest odwieczną prawdą, że ludzie znacznie więcej zyskują przez zdolność powierzania różnych czynności innym niż mogliby uzyskać wyłącznie własnym wysiłkiem. Przez swą znajomość dziedziny, którą kieruje i magnetyzm własnej osobowości, dobry przywódca może w wydatnym stopniu zwiększyć skuteczność i wydajność innych i wdrożyć ich w lepsze wykonywanie większej liczby usług niż byliby w stanie podjąć się bez jego pomocy.
5. BRAK WYOBRAŹNI
Pozbawiony wyobraźni przywódca nie jest w stanie sprostać nagłym wyzwaniom, ani tworzyć planów skutecznego działania dla wykonawców.
6. SOBKOSTWO
Przywódca, który zgarnia dla siebie wszystkie zaszczyty przysporzone przez wykonawców, może być pewien ich niechęci. Przywódca naprawdę wybitny nie przywłaszcza sobie honorów. Cieszy się tym, że spadają one na wykonawców, ponieważ zdaje sobie sprawę, że ludzie pracują wydajniej za uznanie i pochwałę niż za same tylko pieniądze.
7. NIEOPANOWANIE
Wykonawcy nie szanują porywczego przywódcy. Co gorsza, nieopanowanie w swych różnorodnych formach unicestwia trwałość i żywotność wszystkiego, co obejmuje swym zasięgiem.
8. NIELOJALNOŚĆ
Być może ta wada znaleźć się powinna na czele całej listy. Przywódca nielojalny wobec swego „trustu mózgów”, swych wspólników, swych przełożonych i podwładnych, nie utrzyma długo swego przywództwa. Nielojalność określa człowieka jako „proch marny” i ściąga na jego głowę słuszne potępienie. Brak lojalności jest główną przyczyną klęsk spotykanych we wszystkich dziedzinach życia.
9. PRZESADNE WYOBRAŻENIE O "AUTORYTECIE" PRZYWÓDCZYM
Dobry przywódca zachęca swych wykonawców do działania i nie zasiewa w ich sercach lęku. Przywódca, który zabiega o narzucenie swego „autorytetu” wykonawcom, wpisuje się sam do kategorii przywództwa wymuszanego. Jeśli jest się przywódcą z prawdziwego zdarzenia, nie odczuwa się potrzeby reklamowania swej funkcji w inny sposób niż przez okazywanie współpracownikom życzliwości, zrozumienia, lojalności oraz wykazanie się znajomością swego zawodu.
10. TYTUŁOMANIA
Kompetentny przywódca nie potrzebuje wspierać się swym „tytułem” dla pozyskania szacunku wykonawców. Zazwyczaj człowiek, przywiązujący nadmierną wagę do swego tytułu, nie ma innych zalet godnych szacunku. Drzwi do gabinetu prawdziwego przywódcy zawsze pozostają otwarte dla tych, którzy chcą przez nie wkroczyć, a jego robocza kwatera wolna jest od ostentacyjnych formalności.
Dziesięć wyżej wymienionych cech stanowi najczęstsze przyczyny niepowodzeń przy sprawowaniu przywództwa. Każda z nich z osobna zdolna jest spowodować takie niepowodzenie. Przestudiuj tę listę uważnie i upewnij się, że jesteś wolny od tych błędów.
