1. Musisz być wiekowy, najlepiej mieć siwe włosy, żeby Twoje życiowe doświadczenie było bardziej widoczne (a co za tym idzie pozycja przywódcy).
Nic bardziej mylnego, niejednokrotnie ludzie młodzi są świetnymi liderami, i maja bardziej otwarty umysł na nowości. Broda mędrcem nie czyni.
2. Przywództwo dotyczy tylko ludzi którzy maja stanowisko.
Błąd. Bo przywództwo to nie pozycja, ale wpływ, nasze możliwości, relacje, to jak wpływamy na innych. Bywa że osoba na stanowisku jest marionetka w rękach osoby która tego stanowiska nie ma (formalnie), ale ma wpływ na ludzi, i jest naturalnie postrzegana jako przywódca (w praktyce)
3. Liderstwo dotyczy wąskiej grupy osób.
Nie, przywództwo to codzienność praktycznie wszystkich ludzi. W relacjach damsko-męskich, rodzinnych, każdej grupie (nawet 2 osobowej) – zawsze ktoś przewodzi, nadaje ton i prowadzi. To nie kwestia czy tego chcemy czy nie, pytanie czy sobie zdajemy z tego sprawę?
Bo kim jest ojciec dla swojego syna jak nie przywódcą, liderem, osobą z której syn bierze przykład? Kim są rodzice dla swoich dzieci?
Kim jest nauczyciel dla uczniów, kim jest wykładowca dla studentów, kim jest lekarz dla pacjenta?
4. Liderstwo to dar, trzeba się takim urodzić.
Gdyby tak było, nie byłoby kursów na prawo jazdy samochodem, tylko byłaby osoba która decydowałaby, czy dana osoba urodziła się z talentem do jazdy samochodem, czy też nie.
Niektórzy mają (wykształcili je sobie, nauczyli się ich!) pewne cechy które sprzyjają byciu przywódcą, a niektórzy się tego po prostu muszą nauczyć. Wymaga to czasu, praktyki, i błędów, ale przywódcą się stajemy, a nie rodzimy, to bardzo ważne. Podobnie jak charakter jest plastyczny, i można go zmienić/poprawić.
5. Przywództwo to manipulacja, wykorzystywanie ludzi, nieczyste zagrania.
Manipulacja – kiedy wykorzystujemy ludzi do własnych celów, wbrew ich woli.
Motywacja (dobre przywództwo) – kiedy poruszamy innych ludzi, i potrafimy na nich wpłynąć w taki sposób, aby wyciągnąć z nich wszystko co najlepsze, aby wszyscy osiągnęli swoje cele. Dobry lider sprawia, że ludzie sami chcą dla niego/z nim współpracować.
6. Bez charyzmy ani rusz.
Nie, są liderzy bez charyzmy, którzy są świetnymi przywódcami.
Charyzma to mindset, zestaw przekonań.
Spójrzmy jak to wygląda w praktyce:
- osoba charyzmatyczna: sama zagaduje: świetnie że Cię widzę, co tam u Ciebie itd.
- brak charyzmy: mam nadzieję że ktoś do mnie zagada ;)
Dobrze nie być nudziarzem/nieśmiałą osoba, ale w kontekście przywództwa ważniejszy jest charakter aniżeli charyzma. Dlaczego? Bo ludzie z silnym charakterem dążą do celu, a to automatycznie pociąga innych za sobą. Charyzma jest dodatkowym atutem, ale nie jest konieczna. Przy silnym charakterze, często charyzma automatycznie się pojawia, charyzma również nie jest wrodzona (nie zależy od żadnych genów), wiec można ją sobie wyrobić.
Jesteś lub byłeś liderem w jakiejkolwiek sytuacji? Bardziej niż pewne ze tak, chociaż być może nie zdawałeś sobie z tego sprawy. Teraz już wiesz więcej mam nadzieję :)
