Czym jest charakter? Rzeczywiście jest on wrodzony, i nie mamy na niego wielkiego wpływu? Czy niektórzy nie idą przypadkiem na łatwiznę mówiąc:
“taki już jestem” “taki mam charakter i nic nie mogę z tym zrobić”
Największa możliwa wymówka. Dlaczego?
Urodziłem się w Polsce, i nie uczyłem się od urodzenia angielskiego, taki już jestem i nie mogę nic z tym zrobić..
Czyżby? Co za problem się nauczyć? Oczywiście to zajmie trochę czasu i wymaga wysiłku, ale przecież można. Jednak jest to trudniejsze niż narzekanie, to pewne.
Urodziłem się bez umiejętności jazdy samochodem taki już jestem, i nie mogę tego zmienić..
Znasz kogoś kto w chwili narodzin posiadał umiejętność jazdy samochodem?
Jeżeli chcesz to możesz, a jeżeli ktoś idzie na łatwiznę – to mówi że nie może, bo tak jest łatwiej. Wiem że to brutalne, ale takie są fakty.
Co z tym charakterem?
To my go kształtujemy, to my mamy na niego realny wpływ. Wymaga to pracy, ale jakie niesamowite korzyści i przyjemności z tego płyną przecież. Bycie pewnym siebie to też umiejętność, podobnie jak bycie odważnym czy wytrwałym.
Nigdy nie jesteśmy ofiarą sytuacji. Zawsze jest jakieś wyjście. Ale to wymaga odwagi, żeby to wyjście znaleźć, aby wrócić na właściwy tor. Odwagi też możemy się nauczyć. To niesamowite, kiedy nieśmiała osoba pracuje nad sobą, a po jakimś czasie nie poznajesz jej – zupełnie inny człowiek.
Każda generacja ludzi miała różne sytuację do przejścia. Nieraz gorsze, niż te które my mamy. Tak było jest i będzie. Naprawdę odważną osoba boi się jedynie tego, że nie wykorzysta dobrze możliwości i okazji które ma!
W starożytności zdarzały się plagi, różnice klas, wojny. I też ludzie jakoś dawali radę, budując swój charakter.
Wyobraźmy sobie taką sytuację w czasach prehistorycznych:
Jestem nieśmiały i dzisiaj nie mogę iść na polowanie.. No i całe plemię robi terapię biednemu nieśmiałemu człowiekowi.. I okazałoby się, że nasz gatunek nie przetrwałby :)
Niezależnie od tego co wydarzyło się w Twoim życiu, dzieciństwie, jakie by to nie były trudności, to jedyne co możesz zrobić, to zrozumieć to że od tego momentu bierzesz odpowiedzialność za własne życie. Krótko. Najlepsze podejście do życia to odpowiedzialność. Bycie kapitanem na własnym statku.
Dziś kiedy mamy dostęp do wiedzy, kiedy sukces jest czymś co dzieje się nieraz na naszych oczach, zdarza się, że liczymy na cud. Że samo się wydarzy, że ktoś za nas upora się z naszymi problemami, sytuacjami, oddajemy odpowiedzialność. Liczymy że jakoś będzie, uciekając od problemów. To niestety nie działa.
Kiedy chcesz kontrolować swoje życie, i być liderem, to musisz mieć świadomość, że to jest decyzja i wysiłek żeby budować swój charakter, i brać odpowiedzialność.
Zwłaszcza kiedy jesteś przywódcą, wtedy często bierzesz odpowiedzialność za innych, którzy liczą na Ciebie.
Od czego zależy nas charakter:
1.Od jednej osoby na świecie. Każdy z nas, może ją znaleźć.. patrząc w lustro.
2. Od tego czy przyjmujemy to do wiadomości, bierzemy odpowiedzialność za nasze życie, za wszystko co robimy (począwszy od codziennego wykorzystania własnego czasu) czy też zakładamy że nas to nie dotyczy i liczymy że nasz charakter – zmieni się sam.
3. Od naszego podejścia do życia – charakter to nie tylko siła, ale też elastyczność, humorystyczne podejście do życia, śmianie się z siebie i przeciwności.
Co sądzisz o podejściu: "taki mam charakter, i nic z tym nie zrobię.." Naprawdę zgadzasz się z tym?
