Skutku tego nie mogą więc wywołać zdarzenia faktyczne, z którymi ustawa nie łączy ustania stosunku pracy, zwanego wygaśnięciem stosunku pracy, np. porzucenie pracy przez pracownika.
Wprzypadku wygaśnięcia stosunku pracy nie ma wymogu składania oświadczenia woli czy nawet zawiadamiania pracownika o tym fakcie.
Art. 63 wymienia dwie grupy sytuacji, z którymi prawo łączy wygaśnięcie stosunku pracy: określone w kodeksie pracy i określone w przepisach szczególnych (pozakodeksowych).
Kodeks pracy przewiduje wygaśnięcie stosunku pracy w sytuacji:
- śmierci pracownika,
- śmierci pracodawcy,
- 3-miesięcznej nieobecności pracownika z powodu tymczasowego aresztowania,
- niezgłoszenia przez pracownika powrotu do pracy w ciągu 7 dni po rozwiązaniu stosunku pracy z wyboru u innego pracodawcy.
Przepisy pozakodeksowe przewidują wygaśnięcie stosunku pracy w szczególności z powodu następujących zdarzeń:
- niezgłoszenie przez pracownika powrotu do pracy w ciągu 30 dni po odbyciu czynnej służby wojskowej, chyba że niezachowanie tego terminu nastąpiło z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy,
- wykreślenie przedsiębiorstwa państwowego z rejestru przedsiębiorstw państwowych,
- zdarzenia wiązane z wygaśnięciem stosunku pracy przez niektóre pragmatyki służbowe, np. utrata obywatelstwa polskiego, praw publicznych lub orzeczenie wydalenia ze służby.
Ochrona pracownika przed wypowiedzeniem umowy o pracę regulowana jest zarówno przez przepisy kodeksu pracy, jak i przez inne tzw. przepisy okołokodeksowe.
Kodeks pracy
W czasie usprawiedliwionej nieobecności w pracy Zgodnie z art. 41 kp pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy, jeżeli nie upłynął jeszcze okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia. Ochrona ta nie dotyczy pracowników zatrudnionych u pracodawcy w razie ogłoszenia jego upadłości lub likwidacji.
