Bardzo często zdarza się, że mimo zasądzenia przez Sąd alimentów na rzecz Twoich dzieci, rodzic zobowiązany do ich płacenia nie stosuje się do wyroku i albo nie płaci alimentów wcale, albo płaci je w bardzo ograniczonym zakresie, np. połowę zasądzonej przez Sąd kwoty. W sytuacji takiej w pierwszej kolejności należy zwrócić się o pomoc do komornika, który ma obowiązek wszcząć przeciwko zobowiązanemu postępowanie egzekucyjne w celu ściągnięcia od niego należnych dzieciom kwot. Zdarza się jednak, że egzekucja taka nie przynosi żadnych skutków, bo zobowiązany do alimentów rodzic albo nie pracuje i nie ma żadnych dochodów, albo jest na tyle sprytny, że komornik nie potrafi tych dochodów znaleźć. W sytuacji takiej nie należy załamywać rąk, bo przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego pozwalają nam w takiej sytuacji zażądać alimentów od dziadków dzieci.
Zgodnie z treścią art. 128 k.r.o. obowiązek alimentacyjny obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo, natomiast art. 132 k.r.o. mówi, że obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.
Za krewnych w linii prostej ustawa uważa zstępnych i wstępnych. Zstępnymi są dzieci i wnuki. Natomiast wstępnymi rodzice i dziadkowie. W związku z tym, jeżeli od ojca czy matki dzieci nie można otrzymać w ogóle lub na czas zasądzonych alimentów, należy zażądać ich od dziadków.
Kierując do Sądu taki pozew wystarczy w dowolny sposób wykazać, że nie otrzymujemy alimentów od osoby zobowiązanej lub otrzymujemy je, ale np. tylko w jakiejś części lub nieregularnie. Pomocnym dowodem w takiej sytuacji może być zaświadczenie od komornika o stanie zaległości zobowiązanego lub dowody wpłat, jeżeli zobowiązany przesyła pieniądze bez pośrednictwa komornika. Dobrze byłoby również dołączyć do pozwu wyrok zasądzający alimenty od zobowiązanego albo wskazać chociaż datę wydania go i Sąd, przed którym odbyła się sprawa.
Występując z pozwem przeciwko dziadkom pamiętać jednak należy, iż w odróżnieniu od rodziców dziecka, którzy mają obowiązek podzielić się z nim nawet najskromniejszymi dochodami, jeżeli majątek dziecka nie wystarcza w całości na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania, to obowiązek dziadków będzie zależał od tego, czy ich wnuk lub wnuki znajdują się w niedostatku. Kodeks nie określa wprawdzie, co należy rozumieć przez niedostatek, ale nie trudno domyślić się, że większość samotnych rodziców boryka się z problemami finansowymi, które są tym większe im mniejszą pomoc otrzymują od drugiego z rodziców dzieci.
występując z powództwem przeciwko dziadkom liczyć należy się z tym, że Sąd prawdopodobnie zasądzi od nich niższą kwotę niż zasądziłby od rodzica, ale nawet w takie sytuacji warto mieć mniej niż wcale. Ponadto należy również pamiętać o tym, iż bardzo często zmuszenie do płacenia alimentów dziadków powoduje, że zobowiązany rodzic nagle przypomina sobie o swoim obowiązku i zaczyna płacić alimenty.
Zgodnie z treścią art. 128 k.r.o. obowiązek alimentacyjny obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo, natomiast art. 132 k.r.o. mówi, że obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.
Za krewnych w linii prostej ustawa uważa zstępnych i wstępnych. Zstępnymi są dzieci i wnuki. Natomiast wstępnymi rodzice i dziadkowie. W związku z tym, jeżeli od ojca czy matki dzieci nie można otrzymać w ogóle lub na czas zasądzonych alimentów, należy zażądać ich od dziadków.
Kierując do Sądu taki pozew wystarczy w dowolny sposób wykazać, że nie otrzymujemy alimentów od osoby zobowiązanej lub otrzymujemy je, ale np. tylko w jakiejś części lub nieregularnie. Pomocnym dowodem w takiej sytuacji może być zaświadczenie od komornika o stanie zaległości zobowiązanego lub dowody wpłat, jeżeli zobowiązany przesyła pieniądze bez pośrednictwa komornika. Dobrze byłoby również dołączyć do pozwu wyrok zasądzający alimenty od zobowiązanego albo wskazać chociaż datę wydania go i Sąd, przed którym odbyła się sprawa.
Występując z pozwem przeciwko dziadkom pamiętać jednak należy, iż w odróżnieniu od rodziców dziecka, którzy mają obowiązek podzielić się z nim nawet najskromniejszymi dochodami, jeżeli majątek dziecka nie wystarcza w całości na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania, to obowiązek dziadków będzie zależał od tego, czy ich wnuk lub wnuki znajdują się w niedostatku. Kodeks nie określa wprawdzie, co należy rozumieć przez niedostatek, ale nie trudno domyślić się, że większość samotnych rodziców boryka się z problemami finansowymi, które są tym większe im mniejszą pomoc otrzymują od drugiego z rodziców dzieci.
występując z powództwem przeciwko dziadkom liczyć należy się z tym, że Sąd prawdopodobnie zasądzi od nich niższą kwotę niż zasądziłby od rodzica, ale nawet w takie sytuacji warto mieć mniej niż wcale. Ponadto należy również pamiętać o tym, iż bardzo często zmuszenie do płacenia alimentów dziadków powoduje, że zobowiązany rodzic nagle przypomina sobie o swoim obowiązku i zaczyna płacić alimenty.
Licencja: Creative Commons
