Whisky pochodzi najprawdopodobniej z Irlandii. Jedno z podań ludowych mówi, że wczesna whisky była miksturą do nacierania chorych mułów. Już w VII w Iryjscy mnisi pędzili trunek zwany jako aqua vitae ( woda życia ).
Według innych whisky miałaby zostać wynaleziona przez samego św. Patryka.

Data dodania: 2009-11-16

Wyświetleń: 2856

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Whisky pochodzi najprawdopodobniej z Irlandii. Jedno z podań 
ludowych mówi, że wczesna whisky była miksturą do nacierania
chorych mułów. Już w VII w Iryjscy mnisi pędzili trunek znany 
 jako aqua vitae ( woda życia ).
Według innych whisky miałaby zostać wynaleziona przez samego
św. Patryka. Od XVII wieku zaczęto używać skróconej formy uiskie,
zaś od około 1715 roku ta ewoluowała do whiskie. Nazwa współczesna
- whisky - utrwaliła się ostatecznie w 1736 roku. W IX wieku,
za sprawą mnichów z Irlandii, " lekarstwo " dotarło do Szkocji.
Wzmianki o "wodzie życia" z jęczmienia pojawiają się w połowie
XVI wieku. Pierwsze wzmianki pochodzą z 1494 r z zapisków
ówczesnego ....... brytyjskiego urzędu skarbowego .
Specjalne prawo stanowi, że szkocka whisky musi być destylowana
w Szkocji, z wody i słodowego jęczmienia, do którego można dodać
pełne ziarna. Nie może zawierać innych składników niż woda
i karmel spirytusowy i musi leżakować minimum trzy lata w dębowych
beczkach. Jedynym "obcym" składnikiem może być - choć nie musi
- dodawany na krótko przed butelkowaniem karmel. Stosowany jest on
w celu utrzymania stałej barwy poszczególnych partii whisky,
lecz - przynajmniej teoretycznie - nie ma on wpływu ani na aromat,
ani na smak whisky.
W rzeczywistości leżakuje znacznie dłużej, nawet do 50 lat
w składach celnych, czasem oznakowanych napisem :
" Prosimy o ciszę. Whisky śpi "
Na przełomie XVII i XVIII wieku parlament brytyjski opodatkował
produkcję whisky, co spowodowało spadek legalnej produkcji.
Oczywiście produkowano ją jak to zwykle bywa - nielegalnie.
Ze względu na konieczność wytwarzania napoju w niewielkich
ilościach wzrosła różnorodność gatunków i receptur, przekazywanych
z pokolenia na pokolenie w klanach rodzinnych.
Receptury te po dzień dzisiejszy są ściśle strzeżoną tajemnicą.
Od roku 1823, w którym znacznie zmniejszono podatki gorzelników
i wynaleziono "patent still" do destylacji ciągłej, zaczęto
produkcję whisky na skalę przemysłową.
Whisky szkocka - to królowa wszelkich trunków - posiada największą
ilością gatunków i podgatunków, dzieli się na kilka
rodzajów, posiada największą sprzedaż na świecie i od lat wytwarzana
jest według tych samych receptur i najczęściej na tych samych
urządzeniach co kilka wieków temu. Rozróżniamy dwa podstawowe
rodzaje whisky szkockiej - whisky słodową i whisky zbożową
- oraz whisky mieszaną (blended), będącą mieszanką tych dwóch.
W latach 70 i 80 XIX w epidemia filoksery spustoszyła francuskie
winnice co spowodowało znaczny spadek produkcji win i koniaku.
Na jego miejsce weszła whisky i znaczną część rynku utrzymała
do dzisiaj. Większość gatunków dziś sprzedawanych to mieszanki
whiski słodowej i zbożowej, a o jej pozycji i cenie decyduje
długość leżakowania, odpowiednia kompozycja smakowo-zapachowa
i rocznik. Stare roczniki na aukcjach uzyskują cenę po kilka
tysięcy funtów za butelkę. W Browmore w magazynie dojrzewa
prywatna beczka whisky królowej Brytyjskiej.
Siedząc w wygodnym fotelu przy kominku i sącząc dwudziestoletnią
whisky myślę - jak to dobrze, że nie ma już chorych mułów.


Więcej streszczeń :  http://www.foreks1.yoyo.pl/

Licencja: Creative Commons
0 Ocena