Czy pracownik może zrzec się wynagrodzenia za pracę ?

W myśl art 86 Kodeksu pracy wynagrodzenia za pracę wypłacane jest do rak pracownika. Jednak w dobie obrotu bezgotówkowego normą stał się przelew wynagrodzenia na rachunek bankowy pracownika.

Na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego, pracownik do odbioru wynagrodzenia może upoważnić inną osobę. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie. Wola pracownika i krąg osób uprawnionych do odbioru wynagrodzenia nie są ograniczone przepisami. Wynagrodzenia za pracę może przyjąć każda osoba wskazana przez pracownika w tym przede wszystkim małżonek pracownika i inni członkowie rodziny.

Pracodawca wypłacając wynagrodzenia za pracę osobie trzeciej, nie jest zwolniony z obowiązku zachowania na tym tle należytej staranności. Jeżeli doszło by do sporów to pracodawca musi wykazać, że wynagrodzenia za pracę zostało wypłacone osobie trzeciej zgodnie z wola pracownika.

Wypłacenie wynagrodzenia za pracę do rąk osoby nieuprawnionej nie zwalnia pracodawcy z długu. Pracodawca w ten sposób wykonał swoje zobowiązanie nienależycie. Pracownik będzie miał prawo do roszczenia na podstawie Kodeksu cywilnego o ponowne wypłacenie wynagrodzenia za pracę .

Pracodawca zwolniony będzie z tego zobowiązania tylko wtedy gdy wykaże, ze pracownik skorzystał ze świadczenia.

Przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego  stanowią w tej sprawie, że osobą trzecią upoważnioną do odbioru wynagrodzenia za pracę będzie małżonek pracownika, jeżeli zostaną spełnione przesłanki określone w tych przepisach.

Małżonek pracownika może otrzymać wynagrodzenia za pracę pracownika na mocy nakazu sądowego lub gdy wystąpi tzw. "przemijająca przeszkoda", która będzie powodem, że pracownik nie będzie mógł osobiście odebrać wynagrodzenia za pracę.

Jeżeli jeden z małżonków nie spełnia ciążącego na nim obowiązku przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny, sąd może nakazać żeby wynagrodzenia za pracę lub inne należności, które przypadają temu małżonkowi, były w całości lub w części wypłacane do rąk współmałżonka.

Pozostawanie we wspólnym pożyciu spełnione jest już wówczas, gdy zachodzi wspólność gospodarcza małżonków.

Gdy wystąpi tzw."przemijająca przeszkoda", która dotyczy jednego z małżonków pozostających we wspólnym pożyciu i uniemożliwia mu samodzielne działanie (np. dłuższa choroba), jego współmałżonek ma prawo bez pełnomocnictwa odbierać jego wynagrodzenia za pracę, chyba, że sprzeciwia się temu małżonek, którego ta przeszkoda dotyczy.