Sprawiedliwy handel – biznes w służbie ludzi
Idea sprawiedliwego handlu w największym skrócie to koncepcja, z której narodził się ruch społeczny, który stara się wykorzystywać mechanizmy rynkowe do działania na rzecz zrównoważonego rozwoju. Idea ta wychodzi z założenia, że globalny handel nie odbywa się na równych warunkach, z dysproporcjami w zyskach na niekorzyść Południa. Zatem producenci, którzy działają pod „szyldem” sprawiedliwego handlu proponują partnerom z Trzeciego Świata godną cenę za ich pracę i wytwarzane produkty. Kupując tego rodzaju produkty mamy więc pewność, że ludzie, którzy pracowali na ich wytworzenie zostali odpowiednio wynagrodzeni. Rozwój tej idei sprawił, że w 1999 roku po raz pierwszy została ona ubrana w międzynarodowe ramy prawne i definiowana w sposób wyżej przytoczony.
Praktyka sprawiedliwego handlu
Spectrum sympatyków i uczestników ruchu sprawiedliwego handlu jest dość szerokie. Obejmuje ono przedstawicieli biznesu, organizacje pozarządowe oraz spółdzielnie drobnego handlu, w krajach Trzeciego Świata i wreszcie konsumentów. Jest to łańcuch wzajemnych powiązań. Idea sprawiedliwego handlu ma swoich zwolenników i przeciwników. Czy idea sprawiedliwego handlu pomaga ludziom z krajów najuboższych? Zdania są podzielone, a odpowiedź nie taka oczywista, jak zdawać by się mogło. Z jednej strony co jakiś czas słyszymy o katastrofalnych warunkach, w jakich przychodzi pracować ludziom w krajach Trzeciego Świata. Z drugiej jednak strony, to zagraniczny kapitał i fabryki przez niego tworzone daje tym ludziom szansę poprawy statusu materialnego. Nawet jeśli jest to tylko przeskok ze statusu bardzo niskiego na niski. Krytycy sprawiedliwego handlu lubią podkreślać także, że jest to ich daniem forma szkodliwego dla gospodarki interwencjonizmu państwowego.
