Asertywność jest ważną umiejętnością (lub postawą), która przydaje się na wiele sposobów, zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Czy można jednak, patrząc na osobę, poznać, czy będzie się zachowywała w sposób asertywny czy też nie? Jak najbardziej jest to możliwe – jeśli tylko potrafimy rozpoznawać i odczytywać podstawowe sygnały mowy ciała. Jakie są to sygnały, omawiam pokrótce w tekście poniżej.
Pierwsza rzecz, na którą można zwrócić uwagę, to wyraz twarzy – u człowieka asertywnego ma ona pogodny wyraz. Spokój jest cechą charakterystyczną osób asertywnych. Dla porównania osoby uległe będą miały wyraz twarzy smutny lub w jakiś sposób stłumiony, a agresywne zezłoszczony.
Ważnym wskaźnikiem jest również postawa ciała, rozumiana jako ułożenie kręgosłupa. U osób asertywnych kręgosłup jest wyprostowany, postawa jest naturalnie rozluźniona, a głowa prosto uniesiona. Osoby uległe mają zazwyczaj postawę lekko przygarbioną, ich głowa jest pochylona w dół, podobnie ramiona są bezwładnie opadnięte na dół. Z kolei ludzie o postawie agresywnej przyjmują postawę jakby do ataku – ich ramiona są naprężone, a głowa lekko wysunięta do przodu, w konfrontacyjny sposób.
Ludzie asertywni utrzymują przez większość czasu kontakt wzrokowy z rozmówcą. Osoby uległe uciekają wzrokiem gdzieś na bok. A osoby agresywne utrzymują kontakt wzrokowy przez cały czas – w sposób natrętny, nie przestając nawet na chwilę.
Również patrząc na nogi, można określić postawę danej osoby. Osoby agresywne stoją na szeroko rozstawionych nogach – by mocno oprzeć się na ziemi, jakby przygotowując się do walki. Przeciwnie osoby uległe – stoją niepewnie na ugiętych, kołyszących się nogach. Tylko osoby asertywne znajdują zdrową równowagę – stoją swobodnie na luźno ustawionych nogach.
