Natomiast lęk to reakcja na wyobrażone zagrożenie. Lęk skupia się na wyimaginowanych i wyolbrzymionych przez ludzki umysł wątpliwościach, rozterkach, zamartwianiu i obawach o przyszłość. U osób, u którym poziom lęku jest bardzo wysoki najczęściej przyczyną takiego stanu jest realne przeżycie w przeszłości bardzo trudnych doświadczeń, czy traum, które osoba nieustannie projektuje na przyszłość.
Lęk lokalizuje się w ciele i najczęstszymi symptomami są:
- przyspieszone tętno,
- tzw. „zamarzanie”czyli utrata kontaktu z czuciem własnego ciała,
- szybki i bardzo płytki oddech,
- duży dyskomfort w ciele.
Jak sobie radzić z lękiem?
- Nie trać ogromu energii na udawanie przed sobą, że nie czujesz lęku. Wypieranie go i racjonalizowanie nie powoduje, że jego poziom się zmniejsza.
- Zacznij od małych kroków i wypracowywania nawyku czułego opiekowania się sobą (w szczególności swoim ciałem) kiedy czujesz lęk (np. owiń się kocem, weź ciepłą kąpiel, pójdź na spacer, skontaktuj się z naturą).
- Nie wybieraj izolacji. Przy przeżywaniu lęku bardzo często wpadamy w iluzję separacji, że tylko my tak się czujemy. Podczas gdy np. udział w warsztatach dla Kobiet, pokazuje nam, jak wiele osób czuje podobnie. To poczucie wspólnoty i braku wyobcowania przy odczuwaniu lęku daje również nadzieję, że można sobie z nim poradzić.
- Zadbaj o aktywność fizyczną. Lęk kumuluje się w ciele, dlatego tak ważne jest by poprzez ciało np. praktykę tańca go uwalniać.
- Oddychaj (otwórz się na wpierające praktyki oddechowe). Kiedy odczuwamy lęk początkowo głeboki oddech bywa bardzo trudny. Jednak kluczowe jest żeby podjąć próbę jego pogłębienia również z punktu widzenia medycznego. Przykładowo osobie, która przeżywa atak paniki podaje się papierową torbę właśnie po to żeby uspokoić i pogłębić płytki oddech. Świadomy oddech zawsze bowiem sprowadza człowieka do rzeczywistości i uspokaja ciało.
Życie, w którym nie rządzi lęk, jest dla Ciebie dostępne
Z uwagi na to, że źródłem największego problemu z lękiem jest najczęściej przeżycie w przeszłości bardzo trudnych doświadczeń czy traum konieczne jest w pierwszej kolejności zrozumienie i przepracowanie tych kwestii. W tym zakresie pomaga rozwój osobisty, czyli wkroczenie na drogę poznania samego siebie i danie sobie szansy na ukojenie oraz wyrażenie emocji, często tłumionych latami. Wsparciem i odpowiedzią są dedykowane warsztaty dla Kobiet lub psychoterapia.
