Przede wszystkim osoba asertywna potrafi odmawiać. Problemy z odmawianiem są też najczęstszym typem problemów, z którymi męczą się osoby nieasertywne. Asertywna odmowa zawiera w sobie również szacunek dla tego, kto poprosił, i nie wyraża dla niego dezaprobaty z tego powodu, że poprosił. Jednocześnie jest w tym świadomość własnych interesów - i to ona jest podstawą takiej, a nie innej decyzji.
Drugą stroną medalu jest, że osoba asertywna potrafi również prosić innych o różne rzeczy. I w swych prośbach akceptuje również ewentualność odmowy, jako jedną z możliwych opcji. Wtedy też nie obraża się. Dobrze to ilustruje hasło „mam prawo prosić, a oni mają prawo odmówić”.
Jest jeszcze kwestia reagowania na krytykę, ponieważ asertywność oznacza również umiejętność bronienia swoich granic, gdy krytyka jest bezpodstawna lub agresywna, a jednocześnie przyznania komuś racji, gdy taka krytyka jest oparta na merytorycznych przesłankach.
I oczywiście działa to w drugą stronę – osoba asertywna potrafi przekazać słowa krytyki w taki sposób, że oddziela osobę od problemu, oddziela wartość człowieka jako takiego od jego błędnych zachowań. Potrafi mówić o trudnych problemach, nie raniąc.
Istotnym aspektem jest również wyrażanie opinii. Osoba asertywna wyraża swoje poglądy na różne tematy po to, by mieć wzbogacającą dyskusję. Nie próbuje nikogo przekonać na siłę, ale też nie daje sobie wmawiać rzeczy, z którymi się nie zgadza. Również zabiera głos wtedy, gdy czuje, że ma coś do powiedzenia, nie boi się wyrazić swojej opinii.
