W latach 2002–2005, przez trzy lata moim uczniem był Kamil*. Gdy obserwowałam chłopca podczas pierwszych miesięcy nauki, zaniepokoiły mnie jego trudności w wykonywaniu czynności graficznych, w orientacji przestrzennej oraz opanowywaniu wiadomości i umiejętności przewidzianych programem nauczania we właściwym czasie.

Data dodania: 2011-04-20

Wyświetleń: 2333

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Dysleksja
Trudności Kamila można ująć w sposób następujący:
    * niezręczność manualna
    * rysunki ubogie pod względem treści, schematyczne, narysowane elementy często zniekształcone
    * niezadowolenie z wykonanej pracy
    * zakłócenia orientacji przestrzennej
    * podczas pisania wykonywanie gwałtownych, pozbawionych płynności ruchów
    * pismo mało czytelne, nieestetyczne
    * litery nieutrzymane w liniaturze, brak połączeń lub upraszczanie ich
    * kłopoty z rozplanowaniem tekstu w linii, na stronie zeszytu
    * opuszczanie liter, mylenie liter o podobnym kształcie, przestawianie kolejności liter, pojawienie się pisma lustrzanego
    * pisanie z pamięci tylko urywków zdań, pozbawionych sensu fragmentów tekstu
    * wolne tempo pracy
    * wypowiedzi niechętne, proste w zakresie formy i treści, nie zawsze poprawne gramatycznie
    * kłopoty z analizą i syntezą wyrazów
    * podczas czytania wielokrotnie, uporczywie powtarzane głoskowanie, ale nieprowadzące do scalenia słowa
    * brak rozumienia czytanego tekstu – często wpływało to na powtórne czytanie go

Diagnoza
Podjęłam działania zmierzające do jak najwcześniejszej diagnozy przyczyn trudności chłopca. W poradni psychologiczno-pedagogicznej stwierdzono: „Trudności ucznia mogą mieć charakter specyficzny. Dziecko z ryzyka dysleksji”. Wśród wskazań poradni było zalecenie objęcia ucznia pracą w zespole korekcyjno-kompensacyjnym. Wiadomo było, że dziecko nie wyrośnie z trudności w nauce, natomiast niepowodzenia szkolne trwające długo spowodują:
- potęgowanie tych zaburzeń w rozwoju, które były główną przyczyną niepowodzeń szkolnych
- wystąpienie nowych, które nie istniały w czasie pojawienia się pierwszych trudności i niepowodzeń
- systematyczne pogarszanie się ogólnej sprawności umysłowej ucznia
- obniżenie zainteresowania nauką i spadek motywacji do osiągania sukcesów szkolnych
- obniżenie ogólnej odporności nerwowej ucznia, w szczególności jego tolerancji na stres
- narastanie konfliktów emocjonalno-uczuciowych w środowisku domowym ucznia (na tle złych postępów w nauce)
- narastanie konfliktów w środowisku szkolnym

Ustaliłam cele swojej pracy z dzieckiem oraz zadania, prowadzące do podwyższenia jakości pracy chłopca. (...)


*imię chłopca zostało zmienione

Materiał opracowano na podstawie publikacji Moja praca z dzieckiem ryzyka dysleksji” A.M.Glinki,
Życie Szkoły, 3/2007

Licencja: Creative Commons
0 Ocena