Zamiast wstępu i naukowego tłumaczenia czym jest poczucie własnej wartości, proponuję Ci udzielenie sobie odpowiedzi na kilka poniższych pytań:
1. Jak reagujesz w momencie zawierania nowych kontaktów. Czy ta sytuacja budzi w Tobie onieśmielenie, wstyd lub wywołuje Twój lęk?
2. Czy ciągle zamartwiasz się co inne osoby myślą na Twój temat?
3. Czy chciałabyś/chciałbyś podjąć nowe wyzwanie, ale ogarnia Cie strach, ze sobie nie poradzisz i poniesiesz klęskę/porażkę?
4. Czy często przepraszasz i tłumaczysz się innym nawet z drobnych rzeczy?
5. Czy krytykujesz się na każdym kroku? (Coś źle powiedziałam/em, nie tak się ubrałam/em, mogłam/mogłem to zrobić lepiej, jestem taka/i beznadziejna/y.....)
To tylko część długiej listy pytań. Ale, jeżeli odpowiedziałaś/eś pozytywnie na większość z nich z pewnością oznacza to, że cierpisz z powodu niskiego poczucia własnej wartości.
Jakie mogą być tego konsekwencje?
Ogromne. Oznaczają one zmarnowane szanse życiowe, nieumiejętność wykorzystania swojego potencjału, zablokowanie Twojej spontaniczności, niemożliwość osiągnięcia takiego sukcesu w swoim życiu, na jaki naprawdę zasługujesz.
Co w takim razie możesz zrobić, by podwyższyć samoocenę?
Z pewnością jest to długotrwały proces i tak, jak stopniowo kształtowało się Twoje obniżone poczucie własnej wartości, tak tez stopniowo małymi kroczkami możesz je podnieś na wysoki poziom.
Proponuję zacząć od bardzo prostej rzeczy. Od obserwacji siebie i pojawiających się w Twojej głowie myśli na temat Ciebie.
Każdy z nas słyszy głosy w swojej głowie. Głos chwalący nas lub ganiący i krytykujący. To, jak mówisz do siebie dzisiaj, jest często odbiciem tego, jak rodzice mówili do Ciebie jako dziecko. Na przykład, kiedy nazywasz się idiotą/ką po zrobieniu czegoś w Twoim odczuciu niepoprawnego, jest bardzo prawdopodobne, ze w swojej młodości tak tez zostałeś/aś nazywana przez którego z twoich rodziców, kiedy nie radziłaś/eś sobie z jakąś trudną dla Ciebie sytuacją, czy też kiedy zdarzyło Ci się popełnić jakiś błąd.
Od dzisiaj wiec, kiedy tylko zauważysz jakąś negatywną myśl pojawiającą się w Twojej głowie na Twój temat powiedz: SKREŚLAM, SKREŚLAM, SKREŚLAM i wstaw w to miejsce lepszy obraz siebie i lepszą myśl na swój temat.
W przypadku naszego przykładu z idiotą będzie to: SKREŚLAM, SKREŚLAM, SKREŚLAM (uśmiechnij się do siebie) jestem coraz lepsza/y w tym co robię. Lub: SKREŚLAM, SKREŚLAM, SKREŚLAM (uśmiechnij się do siebie) następnym razem będę bardziej uważniejsza/y.
Zacznij traktować siebie bardziej ulgowo i z przymrożeniem oka, tak, jak traktuje się małe dziecko, kiedy uczy się ono nowych umiejętności. Spójrz na siebie życzliwie i z miłością w sercu do siebie.
Doskonałym wstępem lepszego traktowania siebie może być spojrzenie w swoje oczy odbite w lustrze i powiedzenie do siebie: KOCHAM Cię taką, jaką jesteś (kobieta), KOCHAM Cię takim, jaki jesteś (mężczyzna).
Wiele osób po wykonaniu tego prostego ćwiczenia ma łzy w oczach i czuje się naprawdę wzruszona.
Proponuję nawet, byś wykonał/a to już TERAZ. Wstań na chwilę od komputera i zrób to ćwiczenie już TERAZ!
Ciekawa jestem, jakie się poczułaś/eś?
Jeżeli wykonałaś/eś to ćwiczenie jestem przekonana, że przebiegł po tobie dreszcz emocji, wzruszenia i czegoś, co chwyta za serce.
Czyń tak codziennie rano i wieczorem. Dzień, po dniu. Praktyka czyni bowiem mistrza. Im więcej praktykujesz , tym bardziej powiększa się Twoje poczucie własnej wartości. Dzieje się tak dlatego, ze Twój mózg wytwarza nowe połączenia. Nazwijmy je połączeniami zaufania. To tak, jak młode drzewko ma tylko małą ilość gałązek i listków, z czasem jednak mężnieje i staje się solidne i silne. Tak samo jest z połączeniami zaufania do siebie. Na początku są niewielkie i słabe, ale w miarę ćwiczeń i wykonywanej przez Ciebie praktyki stają się coraz silniejsze.
Tym samym zaczynasz odczuwać jak silną, niezależną i pewną siebie osobą się stałaś/eś.
Tego Ci życzę z całego serca
Barbara Łukowiak
