Coraz większa popularnością cieszy się nauka języka angielskiego metodą Callana. Opiera się ona na prostej zasadzie: „ ucho, usta, oko ręka”. Najpierw słyszymy słowo, później powtarzamy je za lektorem, następnie ze znanymi zwrotami spotykamy się na piśmie, by w końcu samemu zacząć ich używać pisząc rozmaite dyktanda. Jest to naturalny sposób nauki słów i zwrotów, ale musimy jeszcze brać pod uwagę pułapki, jakie może sprawiać nam sama gramatyka angielska. Innym założeniem tej metody jest powtarzanie całych zdań, tak by uczyć się zastosowania słów w praktyce i w odpowiednim kontekście.
Ta forma nauki jest zdecydowanie najbardziej naturalna. Tak przecież uczy się każde dziecko kolejno rozumieć proste wyrazy, następnie mówić, rozpoznawać tekst, a na końcu dopiero pisać. Wystarczy, że każdy z nas przypomni sobie obowiązkowy kurs angielskiego ze szkoły podstawowej czy gimnazjum, niejednokrotnie było zupełnie inaczej. Metoda Callana pozwala w zasadzie nauczyć się języka angielskiego w mowie w stopniu podstawowym bez znajomości jakichkolwiek zasad gramatycznych. Jest to poziom odpowiadający powiedzmy dziecku w 1 klasie podstawówki. Potrafi ono całkiem zrozumiale mówić posługując się prostszymi wyrazami, jest całkowicie komunikatywne nie wiedząc zupełnie czym jest czasownik, a czym rzeczownik. Podobny cel stawiają sobie lektorzy prowadzący kursy angielskiego opisywaną metodą.
W grupach, gdzie stosuje się te metodę charakterystyczne jest to, że uczniowie i lektor mają ze sobą stały kontakt wzrokowy. Koncentracja uczestników kursu angielskiego metodą Callana jest podstawowy wymogiem. Nauczyciel najczęściej prowadzi lekcje na stojąco, a kursanci siedzą w półokręgu. Jest to prosty zabieg dzięki któremu mogą się skupić na omawianym zagadnieniu, więcej i na dłużej zapamiętać. Niektórzy lektorzy dodatkowo stosują metodę polegającą na mówieniu szybciej niż w tempie zwykłej rozmowy, by uczniowie mogli wyłapywać nowe słówka. Jednak technika ta sprawdza się dopiero na pewnym poziomie znajomości języka.
