Chyba każdy z nas lubi czuć się częścią większej całości. Współczesny świat często zdaje się pędzić w kierunku przeciwnym – ku izolacji jednostki, żądając od niej: a to, by była kreatywna, a to, by samodzielnie radziła sobie z problemami, a to, by działała bardziej ekspansywnie, odsuwając od siebie innych ludzi jako zagrożenie...
Czakrę serca odblokowuję się przy wizualizacji różowej róży z 12 płatkami, która się powoli otwiera, lub nosząc różowy kwarc. Czakra znajduje się w okolicach mostka, między żebrami.
Spośród wielu prostszych, czy rutynowych medytacji poczesne miejsce należy się bezspornie tym, które mają na celu oczyszczenie i zbalansowanie naszych czakr – ośrodków energii życiowej.
Ta modlitwa jest wprowadzeniem do głębokiej medytacji wieczornej, gdzie łączymy energię yin i yang aby stać się jednością z odwiecznym rytmem życia. Nowa energia, zacznie przenikac nasze wnętrze aż do samego jej Rdzenia.
Jesteśmy związani z Ziemią, po której stąpamy i z Niebem, pod którym żyjemy. Jesteśmy połączeni ze swoim ciałem, emocjami i umysłem poprzez system czakr i kanałów energetycznych. W naszym życiu jest jednak jeszcze jeden bardzo ważny związek – ten z drugim człowiekiem.
Życie w świecie biegunowym, stwarza zawsze dwie potencjalne możliwości. Dwa różne położenia dźwigni. Z jednej strony jest dobro a z drugiej strony przeciwnej wydaje się być zło. Dźwignia mimo wszystko stanowi jedność. Podobna sytuacja jest z bogami i Stwórcą.
Jeśli jesteś człowiekiem wierzącym i praktykującym, z pewnością zauważyłeś, że większość ludzi ucieka się do modlitwy, kiedy nie pomagają już wszelkie inne środki. A ponieważ robią to wtedy, kiedy wszystko zawiodło, przystępują do modlitwy w stanie lęku i zwątpienia, które są uczuciami, wedle których działa myślenie podświadome...
Najbardziej powszechnym określeniem modlitwy jest dialog z Bogiem. Dialog zakłada słuchanie i odpowiedż. Modlitwa jest więc także słuchaniem Stwórcy. Dziś Jego głos najwyrażniej brzmi na kartach Pisma Świętego.
Medytacja jest zanurzaniem się w sobie, w swojej przestrzeni ciszy, która jest połączeniem z Bogiem Miłości. Tą ciszę przenosisz na świat fizyczny aby zmniejszyć cierpienie planety. Takie jest zadanie medytujących.
„W swej istocie medytacja jest usuwaniem się na plan dalszy i przyzwalaniem na to, by Bóg zajmował w naszym życiu pierwsze miejsce; jest robieniem kroku do tyłu, przez co nie skupiamy się na sobie, lecz na Bogu.
