Jak postępować?

Jak postępować?


To proste.
Wyobraź sobie że jesteś częścią ciała Wszechświata.

A teraz pomyśl, jak chciałbyś, żeby części Twojego ciała zachowywały się względem siebie.

Chciałbym, żeby żadna część nie sądziła, że jest ważniejsza od drugiej. I tak powstała POKORA

Chciałbym, żeby każda część ciała była gotowa podjąć wyzwanie, gdy sternik postanowi poddać ją testowi dla dobra całego organizmu. I tak powstała ODWAGA

Chciałbym, aby żadna część ciała nie obawiała się, że coś się jej stanie, bo cały organizm jest ważniejszy, a on żyje wiecznie. I tak powstał SPOKÓJ

Chciałbym, aby każda część ciała pamiętała o innych częściach i kochała je jak braci, pamiętając, że są z tej samej gliny. I tak powstała MIŁOŚĆ

Chciałbym by każda część ciała cały czas zwracała uwagę na to, co się dzieje w organizmie, a nie myślała o pierdołach. I tak powstała UWAŻNOŚĆ

Chciałbym by każda część ciała cieszyła się z tego, że miała szansę powstać. I tak powstała RADOŚĆ

Chciałbym by żadna część ciała nie chciała przyspieszać jakiegoś procesu dla swojego dobra, ale by robiła rzeczy wtedy, gdy organizm uzna, że czas nadszedł. I tak powstała CIERPLIWOŚĆ

Chciałbym, by żadna część ciała nie poddawała się lenistwu, lecz gdy organizm wymaga, niech robi rzeczy od razu. I tak powstała OBOWIĄZKOWOŚĆ

Chciałbym, by każda część ciała pamiętała o innych częściach, by odczuwała to, co one i pomagała im w poznaniu wartości. I tak powstało WSPÓŁCZUCIE

Chciałbym, by każda część ciała w miarę swego rozwoju zbierała doświadczenia, tworzyła generalizacje i pamiętała, że to tylko generalizacje, jednocześnie szukając innych wartości. I tak powstała MĄDROŚĆ

Chciałbym, by każda część ciała wykonywała swoje zadania najlepiej jak umie, bo wtedy skorzysta cały organizm. I tak powstała PRECYZJA

Chciałbym, by każda część ciała nigdy, przenigdy nie zapominała, że jest częścią czyjegoś ciała a nie pępkiem wszechświata!!!!

I tak powstała ŚWIADOMOŚĆ