Skręcenie stawu skokowego (czyli mówiąc popularnie kostki) to jeden z najczęstszych urazów kończyny dolnej - może do niego dojść na skutek złego postawienia stopy na podłożu, zeskoku z wysokości, nagłego ruchu, braku rozgrzewki przed rozpoczęciem ćwiczeń fizycznych lub noszenia złego obuwia.

Data dodania: 2017-01-11

Wyświetleń: 1012

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Skręcenie kostki - objawy i leczenie

 Uraz powstaje na skutek przekroczenia wytrzymałości mechanicznej stawu, w wyniku czego stopa wywija się na zewnętrzną (95% przypadków) bądź wewnętrzną krawędź. W zależności od stopnia urazu można wyróżnić trzy postacie skręcenia:


- pierwszy stopień, czyli niewielkie naciągnięcie lub naderwanie więzadeł,
- drugi stopień, który charakteryzuje się częściowym zerwaniem włókien więzadłowych,
- trzeci stopień, czyli całkowite zerwanie więzadeł.


W zależności od stopnia skręcenia pacjent odczuwa mniej lub bardziej nasilone objawy i wymaga zróżnicowanej terapii.

Skręcenie stawu skokowego objawia się pewnymi charakterystycznymi symptomami, do których należy zaliczyć:


- ból po bocznej stronie stawu skokowego (który nasila się podczas próby ruchu),
- niestabilność stopy,
- ograniczenie ruchu (na przykład utrudnione chodzenie bądź brak możliwości wspięcia się na palce),
- obrzęk,
- zsinienie,
- pojawienie sie krwiaka.
Występowanie i nasilenie każdego z tych objawów jest uzależnione od stopnia skręcenia - im większy i bardziej rozległy uraz, tym objawy są bardziej nasilone.

Każdy lekarz i fizjoterapeuta powie, iż skręcenie stawu skokowego nie może być zignorowane - w każdym przypadku wymaga odpowiedniego postępowania. Główna zasada opiera się na tak zwanym RICE, czyli rest (odpoczynek), ice (chłodzenie), compression (ucisk) oraz elevation (uniesienie). Oczywiście każdy stopień skręcenia determinuje określone leczenie, a mianowicie:
- przy pierwszym stopniu zazwyczaj wystarczy unieruchomienie względne, przykładanie zimnych kompresów oraz ograniczenie chodzenia,
- drugi stopień wymaga unieruchomienia bezwzględnego (stabilizatorem bądź gipsem), stosowania preparatów przeciwbólowych i przeciwzapalnych, a w niektórych przypadkach nawet heparyny,
- w przypadku trzeciego stopnia niezbędne jest założenie opatrunku gipsowego, a w wielu przypadkach także wykonanie zabiegu operacyjnego.


Bez względu na stopień skręcenia warto udać do fizjoterapeuty, który zleci odpowiednie zabiegi i rehabilitację, umożliwiające szybki powrót do zdrowia. Dodatkowo fizjoterapeuta pokaże szereg ćwiczeń, które można wykonywać w domu.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena