Dlaczego stajemy się depresyjni? Twórca bioenergetyki - Lowen - w odpowiedzi bierze pod uwagę: 1. charakter kontaktu z rzeczywistością, 2. znaczenie iluzji dotyczących przyszłości, 3. poszukiwanie wsparcia na zewnątrz. Zaburzenia depresyjne dotyczą fizycznego i psychicznego poziomu funkcjonowania. 

Data dodania: 2013-11-26

Wyświetleń: 1655

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 4

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

4 Ocena

Licencja: Creative Commons

O osobach depresyjnych

     Nieprawdziwe jest przekonanie, że można depresję lokalizować wyłącznie w umyśle – ignoruje się wtedy fakt, że życie we wszystkich przejawach jest także zjawiskiem fizycznym. Depresyjne zaburzenia osobowości są „chorobą emocjonalną”, a emocje mają podłoże zarówno psychiczne i fizyczne. Zaburzenia emocjonalne angażują dwa poziomu osobowości: ruchy ciała odnoszące się do poziomu fizycznego i percepcję zachodzącą w sferze umysłowej. Cierpienie osób z depresją pochodzi z depresji ich ducha, w co uwikłane są także problemy związane z aktywnością ruchową, jak i konflikty emocjonalne.

     Osoby depresyjne mają słaby kontakt z rzeczywistością, z tym, co dzieje się tu i teraz. Ich życie jest opanowane przez przeszłość. Można powiedzieć, że zaprzeczają teraźniejszości. Obserwując wszelkie reakcje osoby depresyjnej, można dojść do przekonania, że jej postawy i zachowania przenika nierzeczywistość. Jaka jest geneza tego stanu rzeczy? Przeżyte w dzieciństwie traumatyczne doświadczenia lub utrata ważnych wartości podkopują poczucie bezpieczeństwa i samoakceptację człowieka. Sposobem radzenia sobie z takimi przeszłymi doświadczeniami jest tworzenie określonych wyobrażeń na temat przyszłości. Osoba, która przeżyła w dzieciństwie odrzucenie, będzie kształtowała obraz przyszłości pełen akceptacji i aprobaty ze strony innych ludzi. Zwalczenie dziecięcego poczucia bezradności i bezsilności może polegać na wyobrażaniu sobie siebie w przyszłości jako osoby władczej, posiadającej moc i kontrolę nad innymi. Fantazje na temat przyszłości kompensują złe doświadczenia z przeszłości. Umysł człowieka z wyobrażeniach i marzeniach na jawie zmienia się w niewygodną i nie dającą się zaakceptować rzeczywistość. Znaczna część energii takiej osoby zostaje poświęcona na rozbudowywane przez własne ego fantazje i marzenia. Te wyobrażenia natomiast stają się nierealnymi celami, których realizacja jest, obiektywnie rzecz biorąc, nieosiągalna.

     Można powiedzieć, że reakcje depresyjne występują u osób stawiających sobie nierealne cele, źle ugruntowanych w rzeczywistości, kierujących się w życiu iluzjami. Zjawisko depresji jest procesem energetycznym, związanym z poczuciem własnej godności. Reakcja depresyjna demobilizuje człowieka, jego uczucia opanowane są prze poczucie bezradności. Depresja jest formą emocjonalnego i psychologicznego umierania. Osoby depresyjne tracą pragnienie życia. Popełniane przez tych ludzi samobójstwa mają wielorakie, nieświadome motywy. 

Licencja: Creative Commons
4 Ocena