Przyjmuje się, że na nerwicę natręctw cierpi w Polsce 2% dzieci. To dość dużo, biorąc pod uwagę, że same nerwice w różnych swoich odmianach dotyczą nawet 15% naszych latorośli. Dobry psycholog dziecięcy może tutaj nie wystarczyć. Niezbędna okazuje się współpraca samego pacjenta z jego najbliższym otoczeniem, a więc z rodzicami.
Dziecko przeżywa i rozumie otaczającą go rzeczywistość w sposób zgoła odmienny od dorosłego. Inaczej także dlatego, że odpowiednio do swojego wieku manifestuje problemy i trudności w sferze emocji. W żadnej mierze nie oznacza to jednak, że kłopoty, z jakimi borykają się najmłodsi, ustępują znaczeniem i intensywnością problemom dorosłych.
Nie ma jednej, prostej odpowiedzi na to pytanie. Mimo, że jest to pojęcie złożone, nieposiadające jednej definicji, w centrum różnych podejść do wybaczania znajduje się dobrowolne dążenie do osłabienia motywu zemsty i przezwyciężenia chęci unikania kontaktu ze sprawcą krzywdy.
Dlaczego stajemy się depresyjni? Twórca bioenergetyki - Lowen - w odpowiedzi bierze pod uwagę: 1. charakter kontaktu z rzeczywistością, 2. znaczenie iluzji dotyczących przyszłości, 3. poszukiwanie wsparcia na zewnątrz. Zaburzenia depresyjne dotyczą fizycznego i psychicznego poziomu funkcjonowania.
