Pisanie dokumentów dłuższych niż kilka stron, zwykle kończy się totalnym chaosem. Szczególnym przypadkiem takich prac są wszelkiego rozprawy naukowe, począwszy już od prac licencjackich i magisterskich. Umiejętność przeprowadzenia badań to jedno, przelanie wyników zrozumiałym językiem na ekran to inna sprawa, a uporządkowanie tego w jakąś systematyczną strukturę to często największy kłopot. Gdyby tylko dało się wstawić jakiś spis treści...
Oczywiście, że się da. OO i jego pokrewne utwory, z których szczególnie polecam Libre Office, z którego sam na co dzień korzystam i w pracy zawodowej, i do celów prywatnych, dają możliwość wstawienia automatycznego spisu treści za pomocą kilku kliknięć.
Podstawa: z paska menu wybieramy pozycję Wstaw, a następnie Indeksy i Spisy i Indeksy i Spisy. Wyświetli się okno, w którym tylko upewniamy się, że wybrany został typ spisu „Spis treści”. Jeśli wcześniej nie eksperymentowaliśmy na formacie dokumentu, możemy zamknąć okno bez sprawdzania innych zakładek. Spis zostanie wstawiony w miejscu, w którym mieliśmy wcześniej ustawiony kursor.
Oczywiście na początku spis jest pusty. Aby go czymś zapełnić, nie możemy po prostu ustawić tam kursora i pisać - domyślnie pole zajęte przez spis treści jest chronione przed ręcznymi zmianami. Wypełnianie spisu treści odbywa się przez wykorzystanie stylów. W zależności od tego, jak ustawiliśmy sobie paski narzędziowe, ikona stylów może być w różnym miejscu, szukajmy jej jednak koło pola wyboru czcionki. Od tej pory zasada jest jedna: posługując się stylami numerowanymi o nazwie „Spis treści”, formatujemy tytuły rozdziałów, podrozdziałów itd.
W większości przypadków spis po tym zabiegu pozostanie pusty. Jeśli tak jest, z menu kontekstowego, które wywołamy, klikając na spisie prawym przyciskiem myszy, wybieramy opcję aktualizacji. Voila. Gotowe.
Wyższa szkoła jazdy to zmuszenie spisu, aby pracował według innej numeracji stron - zwykle, zamiast walczyć z tym problemem, omija się go, tworząc stronę tytułową w innym pliku, albo odblokowując ręczną edycję i przesuwając ręcznie numerację o żądaną wartość. Nie jest to wprawdzie rozwiązanie idealne, ale jeśli ktoś z tej opcji korzysta raz na rok, w zupełności wystarczy.
