Bóg Doskonały w swoim Akcie Stwórczym powołał do życia człowieka, jako najdoskonalszą istotę w naturze Stworzenia. Ta doskonałość wynika z faktu, że człowiek jako jedyna istota posiada mózg, który pozwala na myślenie, a tym samym konstruuje zasady logiki. Zasady logiki są tworzone na podstawie doświadczeń, jakich człowiek doznaje. Wszystkie doświadczenia są oparte na bodźcach, które człowiek odbiera za pomocą swoich zmysłów. Zmysły są nie odłącznym elementem złożoności ludzkiego organizmu.
Dlatego rozum jest aspektem cielesności.
Człowiek nie powinien dopatrywać się aspektu boskości, w tym, że mogąc pojmować otaczającą go rzeczywistość i wykorzystywać ją dla osiągania swoich celów, może te stawiane sobie cele osiągać. Ludzki rozum także jest niedoskonały i nie powinniśmy go personalizować z osobą Boga. Człowiek powinien nieustannie wykorzystywać potencjał rozumu do tego, aby w parze z działaniem zmierzać ku doskonałości, czyli pojmując to w szerszym wymiarze, dążyć do szczęścia wszystkich ludzi. To jest scenariusz, dzięki któremu ludzkość może stworzyć sobie ten wymarzony „raj” na ziemi.
Nigdy, jako ludzie nie osiągniemy Doskonałości, jedynie dusza ludzka po odłączeniu się od ciała ( w chwili śmierci człowieka ) dostępuje Chwały Doskonałości, która to też nie jest pełną formą Doskonałości.
Rozum ludzki nie ogarnie Doskonałości Boga, tylko Bóg pojmuje swoją Doskonałość. Jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby człowiek wykorzystując swój rozum zgłębiał wszystkie przejawy tej Doskonałości.
Atrybutem rozumu ludzkiego jest ciekawość i to odwieczne, i zasadnicze pytanie: dlaczego?
To pytanie stało się fundamentem do powstania pojęcia nauki, która po przez, początkowo, filozofię, doprowadziła do rozwoju cywilizacyjnego ludzkości.
Każdy naukowiec jest powołany do tego, aby badać wszystkie przejawy natury.
Każda postawiona teza, wraz ze zgromadzonymi dowodami, na jej potwierdzenie jest „cudem”, który można by określić, w czysto ludzkim spojrzeniu, jako „głos Boga”. Innymi słowy możemy się pokusić na sformułowanie, że Bóg „przemawia” do nas w każdej, udowodnionej tezie naukowej.
Dlategoteż w rozumie ludzkim zapisany jest "obraz" Doskonałości.
Jestem wdzięczny naturze, że pozwala mi drążyć w aspektach swoich tajemnic. Wiem, że odkrywając którąś z nich jestem bliżej doskonałości. Dlatego otworzyłem się na wszystko, co mnie otacza, by zmysłami chłonąć wszelakie treści, które poddane analizie mojego rozumu, pozwalają mi codziennie budzić się rano i pragnąć jeszcze więcej.
Największą radość sprawia mi fakt, że mogę i chcę się tym wszystkim z Wami dzielić.
Jeżeli choć jedna osoba zatrzyma się ze swoimi myślami nad tym moim przekazem i zastanowi się, to jest to dla mnie największa satysfakcja, która pozwala mi powiedzieć sobie: spełniłeś swoje zadanie. To wszystko czyni mnie szczęśliwym.
