Od chwili kiedy zacząłem zajmować się podatkami (a było to wieki temu :) ) zawsze wiedziałem, że nieodpłatne świadczenia w obrocie gospodarczym to temat nader śliski.
Zazwyczaj owa „śliskość” dotyczy wyłącznie odbiorcy, który musi rozpoznać wartość uzyskanego nieodpłatnie świadczenia jako przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym.
Niestety w przypadku nieodpłatnych świadczeń pomiędzy powiązanymi przedsiębiorcami, skutki „wspaniałomyślności” mogą dotknąć również samego donatora. Jeśli wziąć pod uwagę, że tego rodzaju „nieodpłatne” transakcje występują w obrocie bardzo często - warto im się przyjrzeć nieco dokładniej.
Co to właściwie jest nieodpłatne świadczenie?
Ustawy podatkowe nie definiują tego pojęcia.
Zgodnie z orzecznictwem administracyjnym termin „nieodpłatne świadczenie” – w dużym uproszczeniu - obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie darmowych korzyści od innego podmiotu.
W przypadku spółek niezależnych (niepowiązanych) przychód powstaje po stronie firmy, która je otrzymuje. .
Jeżeli firma otrzymująca nieodpłatne świadczenie nie wykaże przychodu, organ podatkowy będzie mógł określić jego wartość na podstawie cen rynkowych
Sytuacja jest inna w przypadku podmiotów powiązanych. Jeżeli przeprowadzają transakcję bez wynagrodzenia, ryzyko podatkowe pojawia się po obu stronach.
Pracownicy aparatu ucisku podatkowego mają wtedy prawo oszacować dochód, jaki powstałby, gdyby transakcja przeprowadzona została na warunkach rynkowych, również w przypadku spółki, która dokonuje świadczenia.
Różnica między dochodem oszacowanym przez fiskusa a zadeklarowanym przez firmę może być opodatkowana 50 % stawką.
Jak się przed tym bronić?
Odpowiedź pozostawiam Tobie...
