Jednym z największych kosztów ponoszonych przez osoby prowadzące działalność gospodarczą są koszty związane z utrzymaniem pracowników. Nie wszyscy pracownicy wiedzą o tym, jednak przedsiębiorca, który ich zatrudnia ma tego pełną świadomość.
W związku z tym, że przychód z pracy etatowej (pensji) jest najgorszą formą przychodu ponieważ nie można go zabezpieczyć przed różnymi finansowymi drapieżcami (blisko 50% zajmowane jest przez podatki, ubezpieczenia, składki socjalne etc. jeszcze zanim dotrze do pracownika), przedsiębiorca zatrudniający pracowników najczęściej nie jest w stanie podnosić pensji swoim pracownikom.
Aby pracownik mógł otrzymać wynagrodzenie („na rękę”) w wysokości przykładowo 4.000 PLN, to przedsiębiorca oprócz tej kwoty, musi odprowadzić drugie tyle (o ile nie więcej) właśnie tytułem podatków, ubezpieczenia, „socjalu” etc. Czyli faktyczny miesięczny koszt utrzymania pracownika ulega dla pracodawcy podwojeniu w stosunku do tego, co otrzymuje pracownik.
Każda więc podwyżka wiązałaby się ze znacznym zwiększeniem kosztów i niebezpieczeństwem utraty płynności firmy, koniecznością podniesienia cen za usługi bądź towary oferowane przez tą firmę, a w konsekwencji: utratą konkurencyjności, utratą klientów, odbiorców, słowem — zmniejszaniem udziałów tej firmy na rynku. Prowadzi to najczęściej do dobrze znanego większości z nas scenariusza, z którym musi w takich wypadkach zmierzyć się firma:
1. Żądanie wyższych pensji (związki zawodowe, pracownicze)
2. Zwiększenie się kosztów dla firmy
3. Konieczność podniesienia cen świadczonych usług bądź sprzedawanych produktów
4. Utrata konkurencyjności
5. Utrata klientów
6. Mniejsza sprzedaż
7. Mniejszy przychód
8. Konieczność zmniejszenia kosztów (zwolnienia pracownicze) lub nawet bankructwo firmy.
Koszty te pracodawca może dla swojej firmy zmniejszyć korzystając z nowoczesnej formy zatrudniania pracowników, która daje oszczędności na funduszu płac etatowych rzędu kilkunastu procent na każdym pracowniku (w zależności od wysokości jego wynagrodzenia).
"Zmniejszenie się kosztów związanych z utrzymaniem pracownika nawet o kilkanaście procent może być dla firmy zbawienne, a zatrzymanie tych środków w przedsiębiorstwie może przynieść m.in. następujące korzyści:
1. utrzymanie płynności finansowej firmy;
2. utrzymanie liczby miejsc pracy w firmie (mniejsze bezrobocie);
3. możliwość obniżania (lub przynajmniej nie podnoszenia) przez firmę cen własnych produktów i usług.
4. możliwość zwiększenia nakładów związanych z reklamą i promocją firmy — co się z tym wiąże — zwiększenie sprzedaży (podniesienie dochodowości firmy);
5. możliwość zakupu dodatkowego sprzętu, maszyn, urządzeń, środków, komputerów, oprogramowania etc.
Dodatkowe środki finansowe mogą być inwestowane w bardzo różny sposób, w zależności od specyfiki, branży oraz modelu biznesu danej firmy" ("Nowoczesna firma").
