Generalnie przekład możemy podzielić na ten wykonywany przez człowieka, tłumacza oraz realizowany przez maszynę, np. program komputerowy (машинный перевод).
Dzisiaj skupimy się na tym pierwszym rodzaju i właśnie jego typologia została przedstawiona na poniższym obrazku:
Rodzaje przekładu pisemnego możemy wyznaczyć na podstawie różnic stylistycznych poszczególnych tekstów. Stąd możemy wskazać:
1. przekład techniczny (технический перевод);
2. przekład prawniczy i administracyjny (административный перевод);
3. przekład naukowy (научный перевод);
4. przekład literacki (художественный перевод).
Przekład literacki celowo przedstawiłam na końcu, poza grupą, gdyż jest on jednym z najtrudniejszych i rządzi się własnymi prawami. Zasadniczą różnicą między tłumaczeniem tekstu literackiego i technicznego jest stopień kreatywności tłumacza – w pierwszym rodzaju przekładu bardziej chodzi o tłumaczenie pojęć i terminów, a w drugim oddanie obrazów, z jakich jest zbudowany tekst literacki. Dokładniejszą charakterystykę przekładu literackiego przedstawię w jednym z kolejnych wpisów.
Przekład ustny to najczęściej przekład konferencyjny (kabinowy), który występuje w dwóch formach: symultanicznej (паралельный перевод) i konsekutywnej (последовательный перевод). Przekład symultaniczny polega na tym, że tłumacz siedzi w osobnej kabinie i nie ma kontaktu z mówcą, którego przemówienie tłumaczy. Tłumaczenie występuje równocześnie z tekstem oryginalnym i słuchacze mają możliwość jego odbioru przez słuchawki w trakcie trwania przemówienia.
Tłumaczenie konsekutywne zaś charakteryzuje się tym, że występuje po fragmentach tekstu oryginalnego. Tłumacz zazwyczaj znajduje się niedaleko mówcy i ma możliwość sporządzania notatek w czasie jego przemówienia. Po wygłoszeniu fragmentu tekstu oryginalnego, przekazuje jego treść zebranym.
Przekład filmowy umiejscowiłam na granicy przekładu ustnego i pisemnego, gdyż zawiera w sobie cechy tych obu rodzajów tłumaczeń. Z jednej strony jest to dubbing (дубляж), który wymaga od tłumacza umiejętności dopasowania tekstu do ruchu warg bohatera, a z drugiej napisy filmowe (титры), które są już typowym tłumaczeniem pisemnym.
Do tej kategorii można jeszcze zaliczyć przekład teatralny (np. sztuki transmitowanej przez telewizję).
