1. Zaskakuj i mów ciekawie
Miałem do poprowadzenia warsztaty z wystąpień publicznych na jednej z wyższych uczelni w Warszawie. Na zajęcia przyszła grupa młodych ludzi, którzy chcieli się dowiedzieć, jak mówić, by zaciekawić innych.
Przez cztery minuty opowiadałem monotonnym głosem o tym, co mało kogo interesowało, czyli mówiłem o sobie. Opowiadałem jak pracuję, jakich technik używam i z kim miałem przyjemność pracować.
Co się stało? Większość sali po tych kilku minutach prawie spała. Wtedy zrobiłem zerwanie. Wstałem i powiedziałem głośno z uśmiechem na ustach "Nigdy tak nie zaczynajcie". Rozpoczynając monotonnym głosem i skupiając się na sobie, odkryjecie, że to rewelacyjny sposób, by ponieść porażkę.
Co więc zrobić, by zaskakiwać?
Musisz wiedzieć, po co ludzie przyszli i zacznij realizować ich oczekiwania. Jeśli już mówisz o sobie, to pamiętaj, że musi to mieć bezpośrednie przełożenie na to, po co ludzie do Ciebie przychodzą.
2. Zmieniaj tempo i rytm
Nie ma nic bardziej hipnotycznego od monotonnego tempa i rytmu. Dlatego jeśli chcesz uśpić swoją widownię, to myślę, że nie warto zmieniać tempa i rytmu.
Jeśli jednak zależy Ci na tym, by przykuwać uwagę, to możesz pobawić się z metronomem. Na początku ustal sobie jedno tempo i przez minutę mów w tym tempie. Co minutę zmieniaj je znacznie. raz mów wolniej, a raz szybciej. Gdy dojdziesz do wprawy, będziesz intuicyjnie ustalał, jak szybko mówisz.
Jeśli chcesz popracować nad rytmem, to możesz zacząć słuchać różnego rodzaju muzyki. Ta, która potrafi przykuć Twoją uwagę i zaskakuje rozwiązaniem, jest najlepsza. Dlatego bądź podczas wystąpień jak dobra muzyka. Zaskakuj.
3. Normalnie znaczy dobrze
Zapamiętaj to zdanie. Wystąpienie publiczne jest tym samym, co normalna rozmowa. Różni się tylko tym, że mówimy do większej liczby ludzi. Dlatego główne założenia są takie same jak przy normalnym mówieniu. Jeśli więc mówisz i potrafisz komunikować się z innymi, to oznacza, że również potrafisz występować publicznie. Tak. Od dziś nie mówimy patetycznym głosem.
4. Żartuj i wykorzystuj dane sobie szanse
Jeśli czujesz, że się pomyliłeś, to wykorzystaj to zdarzenie.
Kursantka, na jednym z moich treningów, mówiąc o swojej pracy, powiedziała, że sprawdzała wszystkie 150 uczelni wyższych na świecie, myśląc o uczelniach polskich. Wiedząc i pamiętając o zasadzie, by nie zwracać uwagi na pomyłki, szybko dodała "Na pewno jest więcej niż 150 uczelni na świecie. My sprawdziliśmy 150 uczelni polskich". Pod koniec wystąpienia zapytano uczestników o to, czy zwróciły uwagę na tę pomyłkę, a jeśli tak, to czy postrzegają to potknięcie jako duży błąd. 70% grupy nie zauważyło błędu. Z pozostałych 30 % prawie wszyscy stwierdzili, że to tak mała pomyłka, że prawie o niej zapomnieli.
To czy pomyłki będą postrzegane jako błędy czy też szybko zostaną zapomniane, zależy tylko do Ciebie?
