Okres przedszkolny jest okresem wyjątkowo trudnym, bowiem przygotowuje młodego człowieka do podejmowania pierwszych kontaktów społecznych, a także pierwszych obowiązków w grupie rówieśniczej. W tym okresie niezwykle istotne są właściwe kontakty nauczyciela z rodzicami, przygotowujące ich do przekroczenia ważnego progu życiowego, jakim jest odchodzenie ich dziecka z rodziny do grupy rówieśniczej. Przedszkole jest pierwszym terenem stałych i zorganizowanych kontaktów społecznych poza rodziną. Zarówno rodzice, jak i dziecko, pierwszy raz muszą pogodzić się z sytuacją, że jest się jednym z wielu, a swoją pozycję w grupie uzyskuje się m.in. dzięki interakcjom społecznym.
Oczekiwania rodziców w kontakcie z nauczycielem
Często zdarza się, że rodzice podczas spotkań ze „specjalistą” oczekują konkretnych propozycji i wskazówek. Dopytują, jak postępować z własnym dzieckiem, co do niego mówić i w jaki sposób, aby posłuchało i respektowało ich wymagania. Jest to trudna sytuacja, gdyż zmusza do odmowy podania takiej „recepty” postępowania. Warto uświadomić rodzicom, że nie ma uniwersalnych metod postępowania z dziećmi, natomiast wszystkie metody należy dostosować do indywidualności zarówno dziecka, jak i jego rodziny. W wielu przypadkach pomocna jest współpraca z psychologiem i pedagogiem, niestety - rodzice często chcą uniknąć spotkań z tymi osobami. Rolą nauczyciela jest przekonanie rodziców, że warto jednak skonsultować się ze wspomnianymi fachowcami.
Przyczyny trudności kontaktu nauczyciela z rodzicem
Sposób komunikowania się jest również częstym źródłem nieporozumień, a nawet konfliktów. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, które wymagają współpracy i wzajemnego zaufania. Na ogół dochodzi bowiem do konfliktu interesów. Ważne jest więc dokładne określenie oczekiwań każdej ze stron, a są one nierzadko inaczej rozumiane i z całą pewnością obsadzone innymi emocjami. To właśnie emocje mogą najbardziej zaburzyć proces kontaktowania się.
Najczęściej występujące przyczyny trudności kontaktowania się nauczyciela z rodzicami:
- lęk przed oceną społeczną
- poczucie własnej wartości i własnych kompetencji
- stereotyp obwiniania rodziców za problemy funkcjonowania dziecka w grupie (szukanie winnego)
- stereotyp ciągłego posługiwania się oceną