Do klas pierwszych coraz częściej trafiają dzieci z różnymi dysfunkcjami w rozwoju psychoruchowym. Jednym z trudniejszych problemów na progu edukacji są zaburzenia mowy i słuchu fonematycznego. Wywierają one ujemny wpływ na rozwój osobowości dziecka i jego karierę szkolną.

Data dodania: 2011-04-06

Wyświetleń: 2123

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Takie zaburzenia mogą być przyczyną nieśmiałości, poczucia niższej wartości, zamykania się w sobie, czyli wtórnych zaburzeń emocjonalnych oraz niepowodzeń szkolnych.

Potrzebna pomoc
Dzieciom, które mają poważne zaburzenia i wady wymowy, potrzebna jest specjalistyczna pomoc ze strony logopedy, ale również konieczna jest współpraca między logopedą, rodzicami i nauczycielami przedszkola czy szkoły. Praca terapeutyczna bowiem zaczyna się od przygotowania aparatu mowy przez usprawnienie układu oddechowego, fonacyjnego i artykulacyjnego. Do tego celu służą ćwiczenia ortofoniczne, które mogą być wykonywane w gabinecie logopedycznym oraz w domu, przedszkolu i szkole, po odpowiednim przygotowaniu rodziców i nauczycieli.

O czym należy pamiętać
Prowadząc ćwiczenia ortofoniczne, należy pamiętać o następujących zasadach [Achajska 1981, Skorek 2001,2005]:
- w doborze ćwiczeń kierować się rodzajem zaburzenia mowy,
- demonstrować ćwiczenie w odpowiednim tempie, wyjaśniając jego istotę i nazywając narządy biorące w nim udział,
- jeżeli w ćwiczeniu wykorzystane będą rekwizyty, to zapoznajemy z nimi dziecko przed przystąpieniem do zabawy,
- jeśli ćwiczenie zawiera kilka elementów, należy je wykonać oddzielnie,
- ćwiczyć razem z dzieckiem,
- ćwiczenia narządów mowy wykonywać przed lustrem,
- zaczynać od ćwiczeń najłatwiejszych, przechodząc stopniowo do coraz trudniejszych,
- prowadzić ćwiczenia z dziećmi w formie zabawy,
- ćwiczenia można prowadzić indywidualnie lub zbiorowo,
- ćwiczenia powinny trwać krótko (około 5 min.), lecz należy je często powtarzać,
- ćwiczenia usprawniające motorykę narządów artykulacyjnych należy poprzedzić ćwiczeniami rozluźniającymi,
- ćwiczeń artykulacyjnych, w których powtarza się dana głoska, nie należy przeprowadzać, jeśli dziecko wymawia tę głoskę w sposób wadliwy, ponieważ wada się utrwala,
- ćwiczenia oddechowe rozpoczynać od tych, które mobilizują wyłącznie aparat oddechowy (dmuchanie, chuchanie), a kończyć na łączeniu oddychania z mówieniem,
- przeprowadzając ćwiczenia słuchowe, zaczynać od różnicowania dźwięków z otoczenia, przechodząc do różnicowania izolowanych głosek, kończąc ćwiczeniami analizy i syntezy słuchowej,
- ćwiczenia logorytmiczne prowadzić z dziećmi mającymi trudności w sprawnym poruszaniu się i w orientacji przestrzennej,
- łączyć ćwiczenia artykulacyjne z ćwiczeniami oddechowymi, fonacyjnymi, logorytmicznymi, słuchowymi oraz usprawniającymi motorykę narządów artykulacyjnych.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena