Archetypy to - zgodnie z jungowską definicją – „czynniki i motywy, które podporządkowują pewne elementy psychiczne nadając im formy obrazów (trzeba je nazwać archetypowymi), i to zawsze w sposób rozpoznawany dopiero na podstawie uzyskanego rezultatu.

Data dodania: 2010-02-26

Wyświetleń: 3915

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Psychologia i struktura archetypów jest fascynująca. Archetypy to - zgodnie z jungowską definicją – „czynniki i motywy, które podporządkowują pewne elementy psychiczne nadając im formy obrazów (trzeba je nazwać archetypowymi), i to zawsze w sposób rozpoznawany dopiero na podstawie uzyskanego rezultatu. Wyprzedzają one świadomość i przypuszczalnie stanowią strukturalne dominanty psychiki w ogóle”[1].

Archetypy są kulturowymi odpowiednikami instynktów i „echem zdarzeń przedhistorycznych”

0 Ocena

Co o tym sądzisz?

Zaloguj się aby dodać komentarz

Ten artykuł został pobrany na poniższe strony:

http://www.e-praca.org.pl/
http://www.8segment.pl
http://www.rozwojosobisty.net.pl
Podobne artykuły
Depresja - historia, definicja, rodzaje

Depresja - historia, definicja, rodzaje

Choć termin "depresja" w dzisiejszym rozumieniu jest stosunkowo nowy, objawy depresji były opisywane przez filozofów i lekarzy już w starożytności. Hipokrates, ojciec medycyny, wiązał melancholię (jedną z form depresji) z nadmiarem czarnej żółci. W średniowieczu depresję często tłumaczono wpływem sił demonicznych lub karą za grzechy. Dopiero w XIX wieku zaczęto traktować depresję jako chorobę psychiczną, a w XX wieku opracowano pierwsze skuteczne leki przeciwdepresyjne.

Carl Gustav Jung - zraniony uzdrowiciel

Carl Gustav Jung - zraniony uzdrowiciel

Carl Gustav Jung, szwajcarski psychiatra i psychoterapeuta, znany jest jako jeden z pionierów psychologii analitycznej. Jego niezwykła podróż przez własne wewnętrzne zmagania dała mu unikalną perspektywę, która wpłynęła na jego podejście do terapii. Jung często określany jest jako "zraniony uzdrowiciel", co podkreśla jego osobiste doświadczenia z psychologicznym cierpieniem i ich rolę w jego pracy terapeutycznej.